ابهت

خاطره ای نغز از نوه ی مرحوم آیت الله العظمی گلپایگانی: در مجلس آقا امام زمان (عج) نباید ابهت کس دیگری دیده شود

شفقنا - سید محمد حسن موسوی گلپایگانی با اشاره به ساده زیستی مرحوم آیت الله العظمی گلپایگانی (پدربزرگ)،ایمان و اتکال به خداوند،  اهتمام بسیار به قرائت قرآن، ساده زیستی و تأکید این روش به دیگران، خوش خلقی با خانواده و مردم را از مهمترین ویژگی های اخلاقی و شخصیتی ایشان دانست.

وی در گفت و گو با خبرنگار شفقنا (پایگاه همکاری های خبری شیعه) در بیان خاطره ای اظهار کرد: حضرت آیت الله العظمی گلپایگانی در  روز نیمه شعبان مراسمی در حسینه بیت شان در قم ترتیب داده بودند ،آن سالها،  سال های پایانی عمر ایشان بود و پاهای ایشان خیلی توان ایستادن نداشت.

گلپایگانی ادامه داد: در آن روز نیمه شعبان که آقا حدود 98 سال داشتند، به هنگام خروج ایشان از بیت و ورود به حسینه از درب مخصوصی که در داخل منزلشان باز می شد، من می خواستم به خاطر اینکه ایششان راحت تر ورود کنند و معطل نشوند، لنگه دوم در را هم باز کنم، اما ایشان  به صورت غیر منتظره با صدای بلندی گفتند:« در رو باز نکن». هنگامی که مجلس تمام شد و  به منزل برگشته و درون اتاق ایشان کمی خلوت تر و خصوصی تر شد  با توجه به اینکه هنوز این سخن ایشان ذهن مرا به خود مشغول کرده بود،پرسیدم:«آقا چرا اجازه ندادید که لنگه دوم در را  باز کنم»، ایشان فرمودند:  اگر شما دو لنگه در را باز می کردید و من آن گونه وارد می شدم، ممکن بود ابهتی از من در مجلس دیده شده و اثر بگذارد. اما این مجلس، مجلس آقا امام زمان (عج) است و نباید ابهت من مجلس را بگیرد. دیدم که آقا تا اینجا مراعات می کردند که وقتی به مجلسی وارد می شدند حتی به این نکات ریز هم دقت می کردند.

نوه ی حضرت آیت الله العظمی گلپایگانی  در باره ویژگی های اخلاقی ایشان گفت: آقا خیلی خوش اخلاق بودند. ایشان در مسائل مذهبی و شرعی را خیلی حساس و البته بسیار هم سنتی  بودند، به گونه ای که حتی اجازه طبل و سنج را  را در مجالس عزاداری  نمی دادند و دسته های عزاداری که می خواستند وارد شوند باید در کوچه طبل زنی را تمام می کردند و بعد به حسینه ایشان وارد می شدند.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: ایشان بسیار ساده زیست بودند و به نوه های خود توصیه زیادی برای ساده زیستی می کردند و بسیار به آداب اجتماعی مقید بودند، به گونه ای که ما نوه ها هیچ گاه حق نداشتیم لباسی نامناسب بپوشیم. حتی آستین کوتاه بپوشیم، گرچه حرام نبود اما این موضوع ممنوع  ودر  خط قرمز های بیت ایشان قرار داشت! همچنین ایشان یکی از کسانی بود که به مصرف چیزهایی که از نظر حلال و حرام مطمئن باشند، حساس بود که البته گاهی برخی به مذاقشان خوش نمی آمد .

گلپایگانی افزود: مهمترین خصلت اخلاقی ایشان اهتمام بسیار به قرائت قرآن بود. خیلی به قرآن علاقه داشتند و افرادی را که با قران سرو کار داشتند را بسیار تشویق می کردند. آقای دکتر باهر مخصوص آقا بود و من از قول ایشان شنیدم که آقا در بیماری نیز بسیار قرآن می خواندند.

وی در خصوص نحوه برخورد آیت الله العظمی گلپپایگانی با همسر و فرزندانش، عنوان کرد :مرحوم آقادر برخورد با با فامیل خیلی سعی داشتند، که به نرمی و ملاطفت برخورد کنند تا آنان را از خودشان نرنجانند .

یادم می آید، آقا کسالت و بیماری زیادی داشتند،  دکتری از تهران آمده بود و داروهای آقا را به ایشان گفته بود که این داروها خیلی خوب است میل بفرمائید، اما عموی ما کتابی داشت که عوارض داروها را در آن نوشته بود در آن هنگام عموی ما به آقا گفت که دارو را نخورید ضرر و عوارض بسیاری دارد، برای اینکه عمو باقر را ناراحت نکنند می گفتند دکتر باقر بر خلاف دکتر باهر می گویند ضرر دارد .

یا زمانی دکتری دندانپزشک نزد ایشان آمد که ریش اش را تراشیده بود ایشان منظور خود را اینگونه به ایشان رساندند: رو به من کردند و به مزاح گفتند که گویا دکتر از این روایت خبر ندارند که ریش مرد چقدر برای دندان مفید است!

انتهای پیام

(سید محمد حسن نوه ی پسری سید آقا جواد گلپایگانی)