در نجف یکی از جاهای دیدنی و زیارتی قبر جناب صافی الصفا است هم که وصیت کرد فرزندش جسدش را از یمن به نجف بیاورد تا در سرزمین مردی دفن شود که خدا به اندازه دو قبیله ربیعه و مضر به خاطر او وارد بهشت خواهد کرد.
جالب آن که حضرت امیر صلوات الله علیه این جوان را دید و پس از استماع توضیحاتش فرمود به خدا قسم من همان فرد هستم
بعد حضرت شخصاً او را دفن فرمودند.
بر روی ایوان طلای امیرالمؤمنین علی علیه السلام این بیت فارسی و قرآنی نوشته شده است:
زائرین درگهت را بر در خلد برین
می دهند آواز طبتم فادخلوها خالدین
البته این شعر در زمان صدام حذف و در سال های اخیر مجددا نصب شده است.
در شهر دمشق به مسجدی برخوردم که بر سر درش یک بیت شعر به فارسی نوشته بودند آن هم با کاشی معرق،قدیمی بود با این مضمون:
چراغ مسجد و محراب و منبر
ابوبکر و عمر،عثمان و حیدر
در سفر به دمشق متوجه حضور پررنگ حضرت زینب سلام الله علیها در زندگی مردم شام شدم خواه شیعه،خواه سنی و دروزی و مسیحی.در دمشق همه از خانم به عنوان سیده زینب یاد می کردند.
حضرت زینب سلام الله علیها در کوفه بنای سخنرانی داشتند با سر و صدا مانع شدند.خانم از کرامتش بهره برد.اشاره ای فرمود و همه ساکت شدند جوری که صدای زنگ شتران هم به گوش نمی رسید.
