از انس، پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: مگر عاجزید که عصایی بدست گیرید که ته آن آهنی باشد، که چون خسته شوید بر آن تکیه کنید، و به کمک آن از آب بگذرید، و موذیها را از سر راه برانید، و گزندگان را بکشید، و با درنده به جنگ و دفاع پردازید، و در بیابان بی نشان قبله قرار دهید (شاید مراد آن است که شاخص قرار داده شود که وقت به آن شناخته گردد).
و از آن حضرت (علیه السلام)، پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: گرفتن عصا نشانه مؤمن و سنت انبیاء (علیه السلام) است.
ام سلمه گوید، پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: با عصا راه رفتن تواضع است، و برای هر قدمی که با عصا راه رود هزار حسنه است و هزار درجه مقامش بالا رود.
از امیر مؤمنان (علیه السلام): هر که به سفری بیرون رود و عصایی با او باشد از چوب بادام تلخ، این آیه را بخواند: و لما توجه تلقاء مدین. . . ما نقول وکیل (76)، خداوند او را از هر درنده موذی و دزد متجاوز، و از هر جانور زهرآگین تا وقت بازگشت به خانه اش نگهدارد.
و نیز فرمود (صلی الله علیه و آله و سلم): عصا برداشتن فقر را می برد و شیطان نزدیک نمی سازد.
و پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: هر که دوست دارد زمین زیر پایش نرم و پیاده روی برای او آسان باشد، عصایی از چوب بادام تلخ بردارد.
و فرمود: عصا بردارید که از سنت برادرانم، پیامبران می باشد و بنی اسرائیل از خرد و بزرگ با عصا راه می رفتند، که در راه رفتن سر نخورند.