زیباترین قصرهای جهان

وب سایت تنماست تودی، 10 تا از زیباترین قصرهای جهان را انتخاب کرده که در ادامه به آن ها می پردازیم:

1. مونت سنت میشل ( Mont Saint-Michel )  یک جزیره جزر و مدی صخره ای در منطقه نرماندی ( Normandy ) کشور فرانسه است. این جزیره در سواحل شمال غربی فرانسه و در دهانه رودخانه Couesnon قرار دارد.

جزیره مونت سنت میشل حدود 92 متر بالاتر از سطح دریا است. در سال 2009 جزیره مونت سنت میشل 44 نفر جمعیت داشته است که این جمعیت در سال 1854 حدود 182 نفر بوده است. این جزیره که یکی از زیباترین اماکن توریستی فرانسه محسوب می شود هر ساله حدود سه میلیون نفر بیننده دارد. جزیره مونت سنت میشل در سال 1979 به فهرست میراث جهانی یونسکو پیوست.

2. قصر نئوشوانشتاین در آلمان، یکی از کاخ های قرن 19 محسوب می شود  که بر روی تپه های ناهموار بایران قرار گرفته است.  این قصر پس از مرگ لودویگ دوم بایران در سال 1886 برای باردید عموم مردم آزاد شد. سالانه بیش از 1.3 میلیون نفر از این قصر تاریخی دیدن می کنند. 

3. قصر  Hohensalzburg، نام کاخی بسیار قدیمی و زیبا در اتریش است. این قصر از قدیمی ترین کاخ های اروپا محسوب می شود. این قصر در قرن 11 ساخته شد و در قرن 14 توسعه یافت. قصر Hohensalzburg بر روی کوه سالزبورگ قرار گرفته است. این قصر در طول و عرضی به ترتیب 250 و 150 متر ساخته شده است. این کاخ یکی از بزرگترین کاخ های قرون وسطی محسوب می شود.

4. قلعه کانوی ( Conwy Castle ) در انگلستان قرار دارد و یکی از مستحکم ترین قلعه های قرون وسطایی در ساحل شمال ولز ( Wales ) است که توسط ادوارد اول در زمان پیروزی وی بر ولز بین سالهای 1283 تا 1289 (قرن 13) بنا شد.

این قعله بخشی از یک پروژه گسترده برای ایجاد استحکامات دفاعی شهر کانوی ( Conwy ) ساخته شد، تخمین زده می شود که در آن زمان 15.000 پوند برای ساخت قلعه هزینه شده بود. قلعه کانوی در جنگ هایی که در چند قرن بعد رخ داد نقش مهمی داشت و در زمانهای مختلف در جنگها به عنوان پناهگاه از آن استفاده شده است.

5. قلعه کیلکنی در ایرلند در سال 1195 توسط ویلیام مارشال بنا شد. با آنکه بعضی از سنگ های جایگزین سنگ های اصلی توسط ویلیام مارشال ساخته شده اند، اولین ارل پمبروک کنترل آن را با گذشتن از رود نور به عهده گرفت. این قلعه امروزه تحت نظر اداره امور همگانی ایرلند قرار دارد و در وسط پارکی زیبا واقع شده است.

6. قلعه پراگ در جمهوری چک، یکی از بزرگترین و قدیمی ترین کاخ های جهان است. ساخت این قصر به قرن 19 بر می گردد و در طول و عرض به انداره 570 و 130 متر بنا شده است.

7. قدمت قلعه بادیوم در انگلستانبه قرن 14 بر باز می گردد. این قصر در شرق ساسکس انگلستان و در سال 1385 میلادی توسط  آقای Edward Dalyngrigge ساخته شده است.

8. قلعه ویندسور در شهر ویندسور، شهرستان برکشر انگلستان قرار دارد. تاریخ قلعه به زمان ویلیام اول بر می‌گردد. مساحت قلعه ۴۵٬۰۰۰ متر مربع است. قلعه ویندسور بزرگترین قلعه دنیا محسوب می‌شود. معماری بی نظیر این قلعه و زندگی خانواده های سلطنتی انگلستان در این قصر، این قلعه را به یکی زبان زد ترین قلعه های جهان تبدیل کرده است. در حال حاضر بیش از 500 نفر در قلعه ویندسور کار و زندگی می کنند.

9. قلعه میراندا ( Miranda Castle ) که به قلعه پر سر و صدا ( Noisy Castle ) نیر معروف است در قرن نوزدهم در دهکده سلس ( Celles ) در استان نامور ( Namur ) بلژیک در منطقه ایی به نام آردنس ( Ardennes ) بنا شد.

قلعه میراندا در سال 1866 توسط معمار انگلیسی ادوارد میلنر ( Edward Milner ) تحت فرمان خانواده لیودوکرک بیوفورت ( Liedekerke Beaufort ) که محل سکونت خود را در زمان انقلاب فرانسه ترک کرده بودند ساخته شد.

10. آلکازار سگوویا ( Alcazar of Segovia Castle ) بر روی صخره ای بالاتر از محل تلاقی دو رودخانه نزدیک به کوه گواداراما ( Guadarrama mountains ) در شهر قدیمی سگوویا ( Segovia ) در اسپانیا واقع شده است.

شکل ساختمان قلعه آلکازار سگوویا مانند یک کشتی در حال تعظیم است که این را در اسپانیا از دیگر بناها، قلعه ها و قصرها متمایز ساخته است. قلعه آلکازار سگوویا در اصل به عنوان یک قلعه نظامی ساخته شده بود اما بعدها به عنوان قصر پادشاهان، زندان ایالتی، توپخانه سلطنتی و دانشگاه نظامی بکار رفت و امروزه از آن بعنوان موزه و ساختمان آرشیو نظامی استفاده می شود.

شعری زیبا از خانم فروغ فرخزاد

                اگر مستضعفی دیدی ،
                         ولی از نان امروزت

 به او چیزی نبخشیدی ،
      به انسان بودنت شک کن!

                اگر چادر به سر داری ،
                           ولی از زیر آن چادر

 به یک دیوانه خندیدی
     به انسان بودنت شک کن!

               اگر قاری قرآنی ،
                        ولی در درکِ آیاتش

دچارِ شک و تردیدی ،
   به انسان بودنت شک کن!

                 اگر گفتی خدا ترسی ،
                          ولی از ترس اموالت

 تمام شب نخوابیدی ،
   به انسان بودنت شک کن!

                    اگر هر ساله در حجّی ،
                              ولی از حال همنوعت

 سوالی هم نپرسیدی ،
     به انسان بودنت شک کن!

                         اگر مرگِ کسی دیدی ،
                                ولی قدرِ سَری سوزن

ز جای خود نجنبیدی ،
به انسان بودنت شک کن .

گل همین پنج روز و شش باشد...

حدیثی از مولا علی علیه السلام بر قبر بانویی شرق شناس و مسیحی

حدیثی از امیرالمومنین(ع) روی سنگ قبر مستشرق آلمانی

جالب است که بر روی سنگ قبر آن ماری شیمل با خط زیبای نستعلیق این کلمه نورانی از امیر المؤمنین نقش بسته است که...

کد خبر: ۸۵۳۶۸

تاریخ: ۲۸ بهمن ۱۳۹۱ - ۱۰:۴۰

آنه ماری شیمل یکی از معدود مستشرقانی بود که بسیاری از وجوه تاریخ اسلام را با انصاف نگریسته است به گونه ای که برخی او را عاشق جهان تلقی می کنند. عاشقی که هزینه عشق خود به جهان اسلام را نیز پرداخته است.

به گزارش پارسینه به نقلز شفقنا، شیمل در هفتم آوریل ۱۹۲۲ در ارفورت آلمان در خانواده ای متوسط به دنیا آمد. خواندن یک داستان عربی در کودکی جرقه ای شد که زندگی آینده او را رقم زد. در سن پانزده سالگی عاشقانه زبان عربی را آموخت در سال۱۹۴۶ در دانشگاه ماربورگ به درجه استادی رسید، اما به خاطر اینکه دختری جوان بود نه در ماربورگ بلکه در دانشگاه آنکارا و به زبان ترکی مشغول تدریس شد. او علاوه بر ترکی، عربی، فارسی، اردو و بیشتر زبان های هند و اروپایی را آموخت. در سال ۱۹۵۱ بار دیگر در تاریخ ادیان دکتری گرفت و در سال ۱۹۶۱ به عنوان استاد دانشگاه بن منصوب شد. وی در هاروارد، کمبریج و دانشگاه های ترکیه، ایران، پاکستان و افغانستان نیز تدریس داشته است. بی نظیر بوتو نخست وزیر مقتول پاکستان یکی از شاگردان وی به شمار می رود.

شمیل و سلمان رشدی

شیمل جایزه های متعددی را در طول حیات علمی خود دریافت کرد. جایزه سالیانه صلح که هر ساله پیش از نمایشگاه بین المللی کتاب فرانکفورت به اندیشمندان و متفکران آلمانی اهدا می شود در سال ۱۹۹۵ به شیمل اختصاص یافت.

مصاحبه گر تلویزیون پس از دریافت این جایزه به سراغ شیمل آمد و از او پیرامون سلمان رشدی سؤال کرد. شیمل در پاسخ به این پرسش به قول معروف بر خلاف جهت آب شنا کرد، و شجاعانه طرف جهان اسلام ایستاد، با آنکه فضای اروپا به گونه ای دیگر با این مسئله برخورد می کرد.

وی کارهای سلمان رشدی را نوشته هایی سطحی که برای خوش آمد غرب نوشته شده اند تلقی کرد. شیمل اظهار داشت که سلمان رشدی با کتاب زشتش احساس مسلمانان و حتی خود او را آزده است. پس از این مصاحبه تلویزیونی بود که مدافعان سلمان رشدی یورش خود علیه این بانوی منصف را آغاز کردند. لودگر لوتکهاوس در تاریخ ۱۱ می ۱۹۹۵ طی مقاله ای در روزنامه SUED – DEUTSCHE ZEITUNG سخت بانوی شرق شناس را مورد هجمه قرار داد پس از او گیرنوت روته استاد دانشگاه هامبورگ طی مقاله ای در روزنامه DIE ZEIT به تاریخ دوازه می ۱۹۹۵خواستار پس گرفتن جایزه صلح از شیمل شد. شیمل طی مصاحبه ای با مجله اشپیگل که در ۲۲ می ۱۹۹۵ منتشر شد اظهار داشت: من با نگارش۸۰ کتاب تلاش کردم تا تصویری صحیح از اسلام را به خواننده اروپایی منتقل سازم، من این را یک فعالیت سیاسی قلمداد می کردم، من زندگیم را مصروف ایجاد تفاهم میان غرب و شرق کردم. در این بین البته کسانی همچون پروفسور اشتفان فیلد رئیس دانشکده ادبیات دانشگاه بن از شیمل دفاع کرد. رئیس جمهوری سابق آلمان رومان هرتزوک نیز در مراسم گرامیداشت شیمل گفت: اگر شیمل نبود آلمانی ها نمی فهمیدند تصویری که از اسلام به آن ها ارائه می شود صحیح نمی باشد.

وی آثار بسیاری پیرامون اسلام به نگارش درآورد که یکی از آخرین نوشته هایش در سال ۲۰۰۲ به پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم اختصاص یافت. وی این کتاب را با اقتباس از لفظ شهادت دوم شهادتین .. وان محمدا رسول الله نام نهاد و در صدر کتاب رباعی ای به زبان اردو از یک شاعر هندو می آورد با این مضمون: شاید کافر باشم شاید هم مومن که علم این امر تنها نزد خداوند است، اما می خواهم خود را چونان بنده ای پاکباز نذر کنم، نذر آقای بزرگ شهر، محمد رسول الله… شیمل به جهت این اندیشه ها مورد بسیار مورد هجوم قرار می گرفت اما در پاسخ می گفت که من وی را دوست می دارم.

سرانجام آنه ماری شیمل در سال ۲۰۰۳ در سن بیشتر از هشتاد سال وفات یافت. یک استاد میهمان عرب زبان در دانشگاه بن به نام محمد ابوالفضل بدران می نویسد که وقتی خبر وفات شیمل را دریافت کردم به یاد روزی افتادم که وی مرا به خانه خود دعوت کرد، خانه ای که پر بود از نشانه های شرقی و اسلامی. وقتی شیمل چای و خرما برای من آورده بود از وی پرسیدم چگونه تمام این حمله های رسانه ای را تحمل می کنی؟ وی لبخندی زد و گفت من به این هجمه های رسانه ای اهمیت نمی دهم چرا که این ها از روی کینه می نویسند، و فرد کینه توز زیبایی را نمی بیند، اما من درباره دوستی و حق می نویسم، من دوستدار جهان اسلام هستم و تا لحظه مرگ دوستدار آن خواهم ماند.

شیمل و صحیفه سجادیه

شمیل در جایی پیرامون ادعیه اسلامی به ویژه صحیفه سجادیه می گوید: من خود همواره دعاها، احادیث و اخبار اسلامی را از اصل عربی آن می‏خوانم و به ترجمه‏ای مراجعه نمی‏کنم. من خودم بخشی کوچک از کتاب صحیفه سجادیه را به آلمانی ترجمه و منتشر کرده‏ام، قریب هفت سال پیش وقتی مشغول ترجمه دعای رؤیت هلال ماه رمضان و دعای وداع با آن ماه بودم، مادرم در بیمارستان بستری بود و من که به او سر می‏زدم پس از آنکه او به خواب می‏رفت در گوشه‏ای از آن اتاق به کار پاکنویس کردن ترجمه‏ها مشغول می‏شدم. اتاق مادرم دو تختی بود. در تخت دیگر خانمی بسیار فاضله بستری بود که کاتولیکی مؤمن و راسخ العقیده و حتی متعصب بود. وقتی فهمید که من دعاهای اسلامی را ترجمه می‏کنم، دلگیر شد که مگر در مسیحیت و در کتب مقدسه خودمان کمبودی داریم که تو به ادعیه اسلامی روی آوردی!؟ وقتی کتابم چاپ شد یک نسخه برای او فرستادم. یک ماه بعد او به من تلفن زد و گفت: صمیمانه از هدیه این کتاب متشکرم، زیرا هر روز به جای دعا آن را می‏خوانم. وی می افزاید: ” ]امام[ زین‏العابدین ]ع[ برای بسیاری از مردم جهان غرب کارساز است.

سنگ قبر شیمل

جالب است که بر روی سنگ قبر آن ماری شیمل با خط زیبای نستعلیق این کلمه نورانی از امیر المؤمنین نقش بسته است که: الناس نیام فاذا ماتوا انتبهو (مردم خوابند و وقتی می میرند بیدار خواهند شد.

وجه تسمیه بشقاب

در قدیم پلو یا چلو را در مجمعه‌های بزرگی می‌کشیدند که به آنها «قاپ» یا «قاب» می‌گفتند و چند نفر با دست از یک قاپ مشترک، غذا می‌خوردند. ممکن بود که چند آدم بزرگ و پرخور با پیری یا کودکی نحیف و کم‌غذا در قاپی همسفره و هم‌غذا ‌شوند. این بود که تقسیم غذا عادلانه نبود و یکی غذای بیشتری می‌خورد.

این بود که ایده «قاپ شخصی» به میان آمد که برای هر کس قاپ کوچکی غذا بکشند و آن را در پیش وی بگذارند. این بود  یک قاپ بزرگ پر از غذا سر سفره می‌آمد و چند قاپ کوچک خالی (بُش به ترکی: خالی) گِرد آن می‌چیدند و برای هر بشقاب، جدا غذا می‌کشیدند.

وقتی گل محمدی توی حوض افتاد...

خانه هایی زیبا در کوهستان

تندیس دکتر شریعتی در مشهد

شهادت امام موسی کاظم علیه السلام تسلیت باد

فرهاد میرزا عموی ناصرالدین شاه و مردی ادیب ودانشمند وثروتمند بود. او تمام ثروت خودرا خرج آبادانی و توسعه شهر کاظمین وآباد کردن حرم امام کاظم علیه السلام درشهر کاظمین کرد.

عقیق:  او دلباخته موسی بن جعفر(ع) بود بطوریکه در وصیت نامه خود نوشت: جنازه من را بدون اطلاع قبلی به بغداد ببرید ودر آنجا روی تخته چوبی بگذارید و ۴حمّال اجیر کنید تاجنازه ام را به کاظمین ببرند و در زیرپای زائران باب الحوائج موسی بن جعفر ع دفنم کنند.من راضی به تشییع جنازه نیستم و باید تشییع من مثل امام غریبانه باشد!

وقتی ازدنیا رفت اطرافیان به دستور شاه مطابق وصیتنامه عمل کردند و جنازه اورا مخفیانه و بدون اطلاع به بغداد بردند اما با کمال تعجب دیدند تمام مردم کاظمین به استقبال جنازه فرهاد میرزا آمده اند!! از آنان سؤال کردند که ما بکسی اطلاع نداده بودیم!؟

بزرگ شهر کاظمین جلو آمد و گفت:

من در خواب مولا امام کاظم(ع) را دیدم و فرمود سریع بلند شو و مردم را خبر کن و بگو موسی بن جعفر دستور داده تمام مردم به استقبال جنازه نوکر ما فرهاد میرزا بروند. به وصی فرهاد میرزا بگو موسی بن جعفر میگوید: من راضی نیستم جنازه نوکر ما غریبانه تشییع شود.

روایت آیت الله العظمی موسوی اردبیلی از سفر آخرت

روایت آیت‌الله موسوی اردبیلی از برگشت از آن دنیا

حجت الاسلام سید ابراهیم رئیسی نیز در دیدار با آیت الله موسوی اردبیلی خطاب به این مرجع تقلید گفت: با واسطه شنیده ام که شما آن طرف رفته و برگشته اید اگر امکان دارد چکیده ای از آن را تعریف کنید.

به گزارش ایرنا، آیت الله موسوی اردبیلی با تایید این ماجرا گفت: سخت مریض شده بودم، حالم بسیار بد شد، کاملا از هوش رفته بودم و به صورت کامل خود را در شرف مرگ یافتم، یکباره در حالت مرگ، تمام حالات خود را مرور کردم تا چیزهایی را به عنوان اعمالی که در دنیا انجام داده را عرضه کنم.

وی ادامه داد: در این فرصت، مبارزات قبل از انقلاب، فعالیت های تدریس و تحصیل قبل و بعد از انقلاب، خدمات در دستگاه قضاء، تاسیس موسسه های خیریه و دانشگاه مفید، سایر کارهای خیر و خدمات علمی مانند کتاب و ... را مرور کردم دیدم هیچ کدام در آنجا قابل عرضه نیست.

آیت الله موسوی اردبیلی بیان داشت: یکباره گفتم من در اعتقاد خود نسبت به خداوند متعال و اهل بیت عصمت و طهارت (ع) تردیدی ندارم و این را عرضه کنم، در همین حالت دیدم که فشار سنگینی که روی سینه‌ام بود، برداشته شد و کم کم به هوش آمدم.

این مرجع تقلید خاطرنشان کرد: وقتی به هوش آمدم، فرزندم در بالین من نشسته بود و گفت، در این مدت شما پشت سر هم می لرزیدید و اشک از چشمانتان سرازیر بود.