چراغ

بیژن شهرامی

چراغ

بیژن شهرامی

آن که شب های مرا مهتاب داد
روز اول گفت بابا آب داد

بایگانی

۹۳ مطلب در مهر ۱۳۹۴ ثبت شده است

عکسی جالب از پاپ

پنجشنبه, ۳۰ مهر ۱۳۹۴، ۰۷:۲۵ ب.ظ

پرطرفدارترین عکس های پاپ فرانسیس در فضای مجازی + تصاویر

  • ع ش

آخرین عکس از تایتانیک

پنجشنبه, ۳۰ مهر ۱۳۹۴، ۰۷:۲۳ ب.ظ


  • ع ش

ده فرودگاه بد جهان

چهارشنبه, ۲۹ مهر ۱۳۹۴، ۰۹:۳۵ ب.ظ

بر اساس نظرسنجی سالانه بررسی خدمات فرودگاه‌های جهان در سال ۲۰۱۵ ، فرودگاه بین‌المللی ملک عبدالعزیز در جده عربستان در فهرست ۱۰ فرودگاه بیکیفیت دنیا در رده دوم قرار دارد.

 بخش فارسی پایگاه اینترنتی پرس تی وی نوشت: روزنامه تواصل عربستان به نقل از سایت «راهنمای فرودگاه‌ها» فهرست بدترین فرودگاههای سال 2015 را منتشر کرد و پیش از فرودگاه جده ، فرودگاه بین‌المللی بندر هرموت در نیجریه در رتبه نخست این لیست قرار دارد.

در این نظرسنجی بیش از 26 هزار مسافر با در نظر گرفتن چهار اصل آسایش مسافران، خدمات مطلوب، نظافت و رسیدگی به مشتریان به فرودگاه‌های سراسر جهان امتیاز دادند.

شرکت کنندگان در این نظرسنجی به همکاری نکردن کارکنان فرودگاه ، وجود فساد ، کمبود صندلی برای نشستن و نبود تهویه هوای مناسب در این فرودگاهها اعتراض داشتند.

در این نظرسنجی، شرکت‌کنندگان نسبت به وجود سر و صدای زیاد به خصوص در فصل حج و استعمال دخانیات در اماکن عمومی فرودگاه جده عربستان اعتراض کردند.

سایت راهنمای فرودگاهها رتبه فرودگاههای بین المللی را منتشر کرد: فرودگاه بین المللی تریب هوان در نپال در رتبه سوم لیست بدترین‌ها قرار گرفته است.

رتبه چهارم این لیست به فرودگاه تاشکند در ازبکستان، رتبه پنجم به فرودگاه سیمون بولیوار در ونزوئلا و رتبه ششم به فرودگاه توسان لورتو در هائیتی تعلق یافت.

این درحالی است که فرودگاه شهر کابل افغانستان در رتبه هفتم قرار دارد و فرودگاه بین المللی تان سون نات در ویتنام هشتم است.

دو رتبه انتهایی این لیست به فرودگاه شهر اسلام آباد پاکستان و فرودگاه «بوفیه تیل» در پاریس فرانسه به دلیل نداشتن استانداردهای بهداشتی تعلق یافت.

در سال 2014 فرودگاه اسلام آباد در رتبه نخست بدترین‌ها قرار داشت اما پس از ارتقاء خدمات این فرودگاه از جمله بهبود سرویس‌های بهداشتی، اضافه شدن یک سالن و افزایش تعداد پنجره‌ها این فرودگاه به رتبه نهم در سال 2015 رسید.


  • ع ش

ابهت

چهارشنبه, ۲۹ مهر ۱۳۹۴، ۰۹:۲۹ ب.ظ


خاطره ای نغز از نوه ی مرحوم آیت الله العظمی گلپایگانی: در مجلس آقا امام زمان (عج) نباید ابهت کس دیگری دیده شود

شفقنا - سید محمد حسن موسوی گلپایگانی با اشاره به ساده زیستی مرحوم آیت الله العظمی گلپایگانی (پدربزرگ)،ایمان و اتکال به خداوند،  اهتمام بسیار به قرائت قرآن، ساده زیستی و تأکید این روش به دیگران، خوش خلقی با خانواده و مردم را از مهمترین ویژگی های اخلاقی و شخصیتی ایشان دانست.

وی در گفت و گو با خبرنگار شفقنا (پایگاه همکاری های خبری شیعه) در بیان خاطره ای اظهار کرد: حضرت آیت الله العظمی گلپایگانی در  روز نیمه شعبان مراسمی در حسینه بیت شان در قم ترتیب داده بودند ،آن سالها،  سال های پایانی عمر ایشان بود و پاهای ایشان خیلی توان ایستادن نداشت.

گلپایگانی ادامه داد: در آن روز نیمه شعبان که آقا حدود 98 سال داشتند، به هنگام خروج ایشان از بیت و ورود به حسینه از درب مخصوصی که در داخل منزلشان باز می شد، من می خواستم به خاطر اینکه ایششان راحت تر ورود کنند و معطل نشوند، لنگه دوم در را هم باز کنم، اما ایشان  به صورت غیر منتظره با صدای بلندی گفتند:« در رو باز نکن». هنگامی که مجلس تمام شد و  به منزل برگشته و درون اتاق ایشان کمی خلوت تر و خصوصی تر شد  با توجه به اینکه هنوز این سخن ایشان ذهن مرا به خود مشغول کرده بود،پرسیدم:«آقا چرا اجازه ندادید که لنگه دوم در را  باز کنم»، ایشان فرمودند:  اگر شما دو لنگه در را باز می کردید و من آن گونه وارد می شدم، ممکن بود ابهتی از من در مجلس دیده شده و اثر بگذارد. اما این مجلس، مجلس آقا امام زمان (عج) است و نباید ابهت من مجلس را بگیرد. دیدم که آقا تا اینجا مراعات می کردند که وقتی به مجلسی وارد می شدند حتی به این نکات ریز هم دقت می کردند.

نوه ی حضرت آیت الله العظمی گلپایگانی  در باره ویژگی های اخلاقی ایشان گفت: آقا خیلی خوش اخلاق بودند. ایشان در مسائل مذهبی و شرعی را خیلی حساس و البته بسیار هم سنتی  بودند، به گونه ای که حتی اجازه طبل و سنج را  را در مجالس عزاداری  نمی دادند و دسته های عزاداری که می خواستند وارد شوند باید در کوچه طبل زنی را تمام می کردند و بعد به حسینه ایشان وارد می شدند.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: ایشان بسیار ساده زیست بودند و به نوه های خود توصیه زیادی برای ساده زیستی می کردند و بسیار به آداب اجتماعی مقید بودند، به گونه ای که ما نوه ها هیچ گاه حق نداشتیم لباسی نامناسب بپوشیم. حتی آستین کوتاه بپوشیم، گرچه حرام نبود اما این موضوع ممنوع  ودر  خط قرمز های بیت ایشان قرار داشت! همچنین ایشان یکی از کسانی بود که به مصرف چیزهایی که از نظر حلال و حرام مطمئن باشند، حساس بود که البته گاهی برخی به مذاقشان خوش نمی آمد .

گلپایگانی افزود: مهمترین خصلت اخلاقی ایشان اهتمام بسیار به قرائت قرآن بود. خیلی به قرآن علاقه داشتند و افرادی را که با قران سرو کار داشتند را بسیار تشویق می کردند. آقای دکتر باهر مخصوص آقا بود و من از قول ایشان شنیدم که آقا در بیماری نیز بسیار قرآن می خواندند.

وی در خصوص نحوه برخورد آیت الله العظمی گلپپایگانی با همسر و فرزندانش، عنوان کرد :مرحوم آقادر برخورد با با فامیل خیلی سعی داشتند، که به نرمی و ملاطفت برخورد کنند تا آنان را از خودشان نرنجانند .

یادم می آید، آقا کسالت و بیماری زیادی داشتند،  دکتری از تهران آمده بود و داروهای آقا را به ایشان گفته بود که این داروها خیلی خوب است میل بفرمائید، اما عموی ما کتابی داشت که عوارض داروها را در آن نوشته بود در آن هنگام عموی ما به آقا گفت که دارو را نخورید ضرر و عوارض بسیاری دارد، برای اینکه عمو باقر را ناراحت نکنند می گفتند دکتر باقر بر خلاف دکتر باهر می گویند ضرر دارد .

یا زمانی دکتری دندانپزشک نزد ایشان آمد که ریش اش را تراشیده بود ایشان منظور خود را اینگونه به ایشان رساندند: رو به من کردند و به مزاح گفتند که گویا دکتر از این روایت خبر ندارند که ریش مرد چقدر برای دندان مفید است!

انتهای پیام

(سید محمد حسن نوه ی پسری سید آقا جواد گلپایگانی)

  • ع ش

چنین بود پیامبر (ص)

چهارشنبه, ۲۹ مهر ۱۳۹۴، ۰۷:۵۶ ب.ظ

سیره عبادی پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)

بر جسته‏ترین سیمای حضرت که بستر رسیدن به کمالات دیگرش بود، بندگی و عبودیت او بود.
اگر معراج رفت چون عبد خدا بود. اسری بعبده(184)
اگر رسول شد چون عبد او بود. و اشهد ان محمداً عبده و رسوله
اگر به او وحی می‏شد، چون بنده او بود. فاوحی الی عبده(185)
در اولین دستوراتی که در سوره مزمل به او داده شد، این بود که نیمی از شب یا مقداری کمتر از نصف یا بیشتر از نصف را به عبادت بپردازد. نصفه او انقص منه قلیلا او زد(186)
در همان سوره به او خطاب شد که ای پیامبر! تو در روز، رفت و آمد و تلاش طولانی داری، پس باید در شب عبادت داشته باشی و به او دل ببندی.
در آیه 79 سوره اسراء به پیامبرش می‏فرماید: و من اللیل فتهجد به نافله لک عسی ان یبعثک ربک مقاماً محموداً و پاسی از شب را بیدار باش و تهجد و عبادت کن و این وظیفه افزون، مخصوص تو است. (نماز شب بر دیگران واجب نیست.) امید است (در اثر این نماز شب) خداوند تو را به مقام محمود و پسندیده برانگیزد.

نماز شب

برای نماز شب سفارش‏های مخصوص و فضائل ویژه‏ای آمده است و با اینکه برای بعضی از کارها پاداش دو برابر(187) یا چند برابر(188) یا ده برابر آمده و بیشترین پاداش برای انفاق در راه خدا بیان شده تا آنجا که قرآن برای پاداش و رشد انفاق می‏فرماید انفاق در راه خدا مثل بذری است که کاشته شود و از آن هفت خوشه بیرون آید و در هر خوشه‏ای صد دانه باشد(189) یعنی تا هفتصد برابر رشد رشد را بیان کرده است. ولی همین که سخن از بر خواستن از رختخواب و نماز شب مطرح است می‏فرماید احدی از پاداش آن خبر ندارد(190) یعنی پاداش آن از چند برابر و هفتصد برابر برتر است.
به گفته روایات نماز شب سبب عفو گناهان روز، زیاد شدن رزق، سلامتی بدن و نور قبر است.(191)
گناه و خلاف روز، انسان را از نماز شب باز می‏دارد.(192)
گرچه در قرآن به طلوع فجر، به صبح، به عصر، به شب و به روز سوگند یاد شده، ولی به سحر سه بار سوگند خورده است. واللیل اذا یسر(193)، واللیل اذا عسعس(194) و واللیل اذا ادبر(195) (سوگند به شب همین که رو پایان است که همان سوگند به سحر است).
آری، شب و سحر برای فرصت خوبی است. با اینکه حضرت موسی سی شبانه روز در کوه طور بود ولی خداوند می‏فرماید سی شب ثلاثین لیله و این بخاطر آن است که عبادت در شب برجستگی خاصی دارد.
قرآن برای نماز شب به پیامبرش فرمان قیام می‏دهد قم اللیل آری، رهبر باید از استراحت خود بکاهد و با اتصال و تضرع خود را برای پذیرش مسئولیتها سنگین روز آماده کند. و لذا پیامبر اکرم به علی ابن ابیطالب (علیه السلام) سه بار پی در پی نسبت به نماز شب سفارش می‏کند و می‏فرماید:
علیک بصلاه اللیل، علیک بصلاه اللیل، علیک بصلاه اللیل(196)
و در حدیث می‏خوانیم: محروم کسی است که از نماز شب محروم باشد.(197)
و در حدیث دیگری است که خداوند متعال به موسی می‏گوید: دروغ می‏گوید کسی که خیال می‏کند مرا دوست دارد ولی شبهابه جای گفتگو با من به خواب می‏رود(198) و دو رکعت نماز در دل شب نزد خداوند از هر چیز دیگری بهتر است.(199)

سیره فردی پیامبر

مرحوم علامه طباطبایی در جلد ششم تفسیر المیزان، صحفه 321 به بعد، در مورد سیره پیامبر بحث مفصلی دارند که بخشی از آن را در اینجا می‏آوریم.
پیامبر، نعمت‏های الهی را گرچه ظرف و کم بود، بزرگ می‏شمرد و هرگز مذمت نمی‏کرد.
برای مسایل مادی و دنیوی عصبانی نمی‏شد.
خنده او تبسم بود، نه قهقهه.
بزرگ هر قومی را احترام می‏کرد.
هنگامی که وارد جمعیتی می‏شد محل نشستن خود را آخرین نقطه مجلس قرار می‏داد. (نه از روی دوش مردم پا بر می‏داشت و نه مردم را آزار می‏داد).
طوری برخورد می‏کرد که هر کس خیال می‏کرد محبوب‏ترین فرد نزد پیامبر، خود اوست.
هر کس از او حاجتی می‏خواست، یا آن را انجام می‏داد و یا با زبان خوش او را رد می‏کرد.
برای مردم پدر بود و همه نزد او مساوی بودند.
مجلس او مجلس حلم و حیا و صدق و امانت بود و در آن مجلس صداها بلند نمی‏شد.
پیران را احترام می‏کرد و کودکان را مورد محبت و ترحم قرار می‏داد.
گشاده رو، نرمخو و خوش برخورد بود.
خشونت، نارواگویی، عیبجویی و ستایشگری نابجا نبود.
هر چه را میل نداشت، به جای انتقاد، نسبت به آن تغافل می‏کرد.
کسی را از خودش مأیوس نمی‏کرد.
اهل جدال، چانه زنی و سرگرم شدن به حرفهای بیهوده نبود.
از کسی مذمت نمی‏کرد.
جز در اموری که امید پاداش بود، سخن نمی‏گفت.
هنگام خنده، با مردم می‏خندید و هنگام تعجب و تحسین نیز آنان را همراهی می‏کرد.
اگر کسی که نا آشنا و غریب بود، در گفتار و رفتار به حضرت جفا می‏کرد، حضرت او را تحمل می‏نمود.
تا گفتار کسی از حق تجاوز نمی‏کرد. آن سخن را قطع نمی‏کرد و هنگامی که می‏دید سخنان کسی از مرز حق می‏گذرد، یا با نهی خود و یا با ترک جلسه سخن او را قطع می‏کرد.
مانند بردگان، روی زمین می‏نشست.
با دست خود کفش خود را وصله می‏کرد.
بر الاغ بدون جهاز سوار می‏شد و پشت خود نیز کسی را سوار می‏کرد.
به اهل خانه می‏فرمود: پرده‏ای که در آن تصویر است، از جلوی چشم من بردارید.
از خوف خداوند، اشک فراوان داشت.
به ذکر الهی بسیار مشغول بود.
هر روز هفتاد مرتبه استغفار می‏کرد.
سخی‏ترین، راستگوترین، باوفاترین و نرم‏خوترین مردم بود.
هر چه داشت در راه خدا می‏داد و فقط به اندازه مایحتاج سال خود نگهداری می‏کرد.
با فقرا می‏نشست و با مساکین غذا می‏خورد و نسبت به فرهیختگان عنایت داشت.
نسبت به فامیل صله رحم می‏کرد ولی آنها را بر کسانی که افضل بودند، به خاطر فامیلی ترجیح نمی‏داد.
عذر مقصرین را می‏پذیرفت.
در خوراک و لباس با بردگانش یکسان بود.
لحظه‏ای وقت خود را تلف نمی‏کرد.
(هنگام خستگی) به باغهای اصحاب خود روانه می‏شد.
نه کسی را بخاطر فقرش تحقیر می‏کرد و نه کسی را بخاطر قدرتش تکریم می‏نمود.
دیر عصبانی می‏شد ولی زود زاضی می‏گشت.
موعظه‏اش جدی، غضبش الهی و در برابر حوادث از خداوند هدایت می‏خواست و کار را به او تفویض می‏کرد و به حول و قوه خودش تکیه نمی‏کرد و نمونه و مصداق روشن و علی الله فلیتوکل المتوکلون(200) و افوض امری الی الله(201)
لباس خودش را وصله می‏کرد، شیر حیوان را می‏دوشید، با بردگان غذا می‏خورد و شخصاً نیاز خودش را از بازار می‏خرید. با غنی و فقیر به طور یکسان دست می‏داد و تا آنها دست خود را نمی‏کشیدند، دست خود را نمی‏کشید.
به همه سلام می‏کرد و می‏فرمود تا آخر عمر سلام کردن به کودکان را رها نمی‏کنم تا این عادت بعد از من بماند.
به زنان نیز سلام می‏کرد.
در مجلس، پای خود را دراز نمی‏کرد.
در انتخاب میان دو کار، سخت‏ترین آنها را می‏پذیرفت.
در حال تکیه دادن، غذا نمی‏خورد.
خطبه را خلاصه می‏خواند.
به بوی خوش معروف بود.
در سفره دست خود را به اطراف دراز نمی‏کرد و از پیش خود غذا بر می‏داشت.
آب آشامیدنی را به سه نفس میل می‏کرد.
به همه مردم یکسان می‏نگریست و گاهی مزاح می‏فرمود ولی جز حرف حق نمی‏زد.
یک روز مرد عربی هدیه‏ای نزد حضرت آورد. سپس از حضرت خواست که قیمت هدیه را به او بدهد! پیامبر خندید و از آن پس هرگاه پیامبر محزون می‏شد می‏فرمود: ای کاش آن مرد عرب می‏آمد.
در نشستن روبه قبله می‏نشست.
هنگامی که سوار مرکب بود، اجازه نمی‏داد پیاده‏ای همراه او راه برود، با او را سوار می‏کرد و یا می‏فرمود: تو حرکت کن و در فلان مکان همدیگر را خواهیم دید.
هرگز از کسی انتقام نگرفت، بلکه او را می‏بخشید.
اگر سه زور یارانش را نمی‏دید، سراغشان را می‏گرفت، اگر مسافر بود در حقش دعا می‏کردو اگر مریض بود از او عیادت می‏نمود و اگر سالم بود به دیدارش می‏رفت.
انس می‏گوید: نه سال خادم پیامبر بودم، یاد ندارم حتی برای یک بار به من گفته باشد: چرا چنین یا چنان کردی! حتی اگر زنان حضرت مرا بر کاری ملامت می‏کردند، می‏فرمود: او را رها کنید، مقدر چنین بوده است.
مردم را با احترام نام می‏برد (با کینه و لقب) و حتی نسبت به کودکان این گونه رفتار می‏کرد و بدینوسیله آنان را جذب می‏کرد.
از هدایایی که محضرش می‏آوردند میل می‏فرمود ولی از صدقات نمی‏خورد.
بعد از طلوع خورشید برای کار از خانه خارج می‏شد.
شارب و ناخن خود را کوتاه و آن را دفن می‏کرد.
به سرمه و مسواک و عطر و نظافت بدن و زدودن موهای زائد به وسیله نوره اهمیت می‏داد تا آنجا که هزینه عطر او بیش از هزینه غذای او بود و یک روز جمعه که عطر نداشت، مقنعه همسرش را که بوی عطر داشت، نمناک کرد و به سر و صورت مالید تا عطر آن به سر و صورتش منتقل شود.
روز عید فطر، اول به خانم‏های خود عطر می‏زد، سپس به خود، و از بعضی از روغن‏ها برای مالیدن به بدن استفاده می‏کرد.
برای سفر روز پنج شنبه را انتخاب می‏کرد و در سفر، آینه و سرمه و مسواک را همراه خود بر می‏داشت.
راه رفتنش طبیعی بود و در سفر در سراشیبی‏ها لا اله الا الله و در سربالایی‏ها، تکبیر می‏گفت و در سفر هنگامی که جایی را برای اسکان در نظر می‏گرفت، به هنگام انتقال دو رکعت نماز می‏خواند و می‏فرمود: این قطعه زمین شاهد نماز ما باشد.
هنگامی که مؤمنین را بری سفرشان وداع می‏کرد، دعای سفرش این بود: خداوند تقوی را زاد شما قرار دهد و شما را به هر خیری سوق دهد و از هر جهت کامروا باشید و دین و دنیای شما سالم باشد و با سلامت و دست پر برگردید.
از لباس سبز و سفید شاد بود.
برای روز جمعه لباس مخصوص داشت. عمامه بر سر می‏گذاشت و انگشتر در دست راست می‏کرد.
لباس را از سمت راست در بر می‏کرد آن را از ناحیه چپ از تن درمی آورد و می‏گفت خدا را شکر که مرا لباس پوشاند تا وسیله حفظ و زیبائی‏ام باشد.
هر گاه لباس جدیدی می‏پوشید لباس قبل را به مسکین می‏داد و می‏فرمود: هر کس برای خدا به مسکینی لباس دهد تا مادامی که آن مسکین از آن استفاده می‏کند در حزر و ضمان خداوند است.
بر حصیر می‏خوابید. لباسش از پنبه بود و فقط در موارد خاص از لباس پشمی استفاده می‏کرد.
هر گاه از خواب بر می‏خواست برای خدا سجده می‏کرد و می‏فرمود: نور چشم من در نماز و لذت من در معاشرت با همسرانم است.
برای نسل خود (حسن و حسین (علیهما السلام)) در روز هفتم تولد عقیقه می‏کرد و به مقدار وزن موی نوزادان نقره به فقیر می‏داد.
حضرت علی (علیه السلام) فرمود: گر چه حضرت عیسی زاهد بود ولی پیامبر اسلام زاهدتر بود.
به هنگام مهمان شدن، حتی دعوت بردگان را می‏پذیرفت.
اگر در سفره خرما بود، غذای خود را با خرما آغاز می‏کرد.
بین هر دو لقمه خدا را شکر می‏کرد.
بعد از غذا خوردن خلال می‏کرد.
به هنگام نوشیدن آب بسم الله می‏گفت.
در آب فوت نمی‏کرد.
برای خوردن غذا، دست خود را به خوبی می‏شست.
از غذای داغ پرهیز می‏کرد.
(قبل از ملاقات با مردم) سیر و پیاز میل نمی‏کرد.
به تنهای غذا نمی‏خورد (و دیگران را مهمان می‏کرد).
روز عید قربان، دو حیوان می‏کشت: یکی از جانب خود و یکی برای آن دسته از امتش که امکان قربانی نداشتند.
به هنگام تشییع جنازه غمناک و کم حرف بود.
با مقدار بسیار کمی آب (ده سیر) وضو می‏گرفت و با حدود سه کیلو آب غسل می‏کرد.
مسواک پیامبر همیشه همراه وحتی زیر متکایش بود.
نمازهای مستحبی پیامبر دو برابر نمازهای واجبش بود.
هنگامی که برای نماز شب بیدار می‏شد، ابتدا به اطراف آسمان نگاه می‏کرد و آیات آخر سوره آل عمران را تلاوت می‏کرد.
به نمازهای مستحبی خود در ماه رمضان می‏افزود.
هنگامی که کسی در کنار پیامبر می‏نشست و کاری با ایشان داشت، نماز خود را کوتاه می‏کرد تا اگر حاجتی دارد اقدام کند.
در دهه سوم ماه رمضان در مسجد معتکف می‏شد و اگر در رمضانی موفق نمی‏شد، در رمضان دیگر دو برابر آن یعنی بیست روز معتکف می‏شد و در دهه سوم رمضان رختخواب خود را جمع می‏کرد و نمی‏خوابید.
برای بیدار داشتن اهل خود در شب بیست سوم رمضان (شب قدر)، به صورت آنان آب می‏پاشید و فاطمه زهرا (علیها السلام) نیز برای فرزندان خود همین کار را انجام می‏داد و می‏فرمود: محروم کسی است که از خیر این شب محروم بماند.
آنچه در این صفات نوشتم گزیده‏ای بود از روایاتی که در تفسیر المیزان جلد ششم آمده بود.
البته این گوشه‏ای از رفتار پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بود و اما سیره آن حضرت با همسر، همسایه، دوست، دشمن، فقیر، غنی، کافر، منافق، مشرک، پادشاهان و سران کشورها و سیره تبلیغی و ارشادی حضرت را باید جداگانه از لابلای آیات و روایات و تاریخ بدست آورد که ما با لطف خداوند بیشتر از میان آیات قرآنی سیره آن حضرت را کشف و به نگارش درآورده‏ایم. در آنچه از سیره شخصی آوریم هر کس رفتار و گفتار و اخلاق خود را با حضرت مقایسه کند و به خود نمره دهد و هر چه فاصله‏اش بیشتر است، بیشتر از خداوند عذر خواهی می‏کند.

نام کتاب : سیره پیامبر اکرم

نویسنده: استاد محسن قرائتی

  • ع ش

دو نماینده ایرانی پارلمان کانادا

چهارشنبه, ۲۹ مهر ۱۳۹۴، ۱۰:۳۵ ق.ظ

با پیروزی حزب لیبرال در انتخابات پارلمانی کانادا و تغییر دولت در این کشور احتمال بازگشایی سفارت کانادا در تهران ( و متعاقب آن سفارت ایران در پایتخت کانادا) بیش از هر زمان دیگری قوت گرفته است.

به گزارش عصرایران، استیون هارپر نخست وزیر وقت کانادا در سپتامبر 2012 دستور قطع روابط سیاسی اوتاوا با تهران را صادر کرد  و پس از روی کار آمدن دولت روحانی در تهران نیز علاقه‌ای به تجدید رابطه نشان نداد.

او حتی پس از توافق هسته‌ای ایران با گروه 1+5 و اعلام تمایل دولت روحانی به تعامل با همه کشورها گفته بود: «ما مایل نیستیم هیچ بخشی از توافق برای عادی شدن روابط ایران با غرب باشیم».

اکنون اما استیون هارپر کنار رفته و «جاستین ترودو» مامور تشکیل دولت جدید شده است. با  توجه به این که حزب لیبرال، قدیمی‌ترین حزب سیاسی در کانادا به حساب می‌آید و پدر ترودو نیز نخست وزیر بوده سیاست های این حزب قابل پیش بینی است و قطعا نوع روابط کانادا با ایران تغییر خواهد کرد.

هر چند با گشایش سفارت بریتانیا در تهران انتظار می‌رفت روند بهبود روابط با دولت کانادا نیز آغاز شود اما هارپر علاقه ای نشان نمی‌داد و همه منتظر انتخابات بودند و حالا همان اتفاق مورد نظر رخ داده است.

نکته جالب دیگر درباره انتخابات پارلمانی کانادا راه‌یابی دو ایرانی‌تبار به پارلمان است. «مجید جوهری» و «علی احساسی» در زمره نمایندگانی هستند که از حزب لیبرال به پارلمان راه یافته‌اند و البته یک پارسی زبان دیگر را نیز می توان اضافه کرد: مریم منصف سیاست‌مدار افغان تبار.

دولت کانادا پس از قطع رابطه با تهران از دیپلمات‌های ایرانی نیز خواست این کشور را ترک کنند و سفارت جمهوری اسلامی ایران در اوتاوا نیز به حال تعطیل درآمد و در اطلاعیه‌ای که بر روی درِ ورودی سفارتخانه نصب شد این نکته آمد که این تصمیم دولت کانادا بوده است. حضور گسترده و متفاوت ایرانیان مقیم کانادا در انتخابات اخیر را می توان با همین انگیزه نیز دانست که با کنار  رفتن حزب محافظه کار و روی کار آمدن حزب لیبرال سفارتخانه ها در دو پایتخت دوباره باز و فعال شوند هر چند حضور نامزدهای ایرانی تبار نیز در این اقبال موثر بوده است.

  • ع ش

فیل چراغ دار

سه شنبه, ۲۸ مهر ۱۳۹۴، ۰۷:۳۵ ب.ظ

یک فیلبان در یک مرکز تفریحی در میانمار

  • ع ش

قفل سه هزار ساله

سه شنبه, ۲۸ مهر ۱۳۹۴، ۰۷:۳۴ ب.ظ

تصویر زیر، قفلی است که بر آرامگاه توتنخ‌آمون - یازدهمین فرعون مصر باستان - زده شده است.

 
به گزارش ایسنا، گفته می‌شود این قفل از 3 هزار و 245 سال پیش تاکنون دست نخورده و باز نشده است.
 

  • ع ش

واکنش ظریف به مجسمه اش

سه شنبه, ۲۸ مهر ۱۳۹۴، ۰۷:۳۰ ب.ظ

(تصاویر) رونمایی از مجسمه ظریف

  • ع ش

وزیر خارجه آلمان در بازار تهران

سه شنبه, ۲۸ مهر ۱۳۹۴، ۰۷:۲۷ ب.ظ

فرانک اشتاین مایر وزیر امور خارجه آلمان دو روز قبل برای شرکت در نشست کنفرانس امنیتی مونیخ و دیدار با مقامات کشورمان وارد تهران شد.

به گزارش فرارو، فرانک اشتاین مایر وزیر امور خارجه آلمان دو روز قبل به منظور آنچه تحرک مناسبات سیاسی دو کشور، چگونگی به‌جریان‌انداختن توافق هسته‌ای و مسائل سیاسی و امنیتی منطقه به‌ویژه سوریه عنوان شد به تهران سفر کرد. وی در این سفر با رئیس جمهور، وزیرامورخارجه، رئیس مجلس شورای اسلامی، دبیر شورای عالی امنیت ملی و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام دیدار و گفتگو کرد.
وی پیش از ترک تهران به مقصد عربستان سعودی از موزه هنرهای معاصر و نیز بازار تهران نیز دیدن کرد. عکس‌های آرشیده شاهنگی عکاس مهر بازدید هیات آلمانی ازموزه هنرهای معاصر و عکس‌های آژانس عکس "دپا" حضور وزیرخارجه آلمان در بازار تهران را نشان می‌دهد.
 
(تصاویر) اشتاین‌مایر در بازار تهران
 
(تصاویر) اشتاین‌مایر در بازار تهران
 
(تصاویر) اشتاین‌مایر در بازار تهران
 
(تصاویر) اشتاین‌مایر در بازار تهران
 
(تصاویر) اشتاین‌مایر در بازار تهران
 
(تصاویر) اشتاین‌مایر در بازار تهران
 
(تصاویر) اشتاین‌مایر در بازار تهران
 
(تصاویر) اشتاین‌مایر در بازار تهران
 
(تصاویر) اشتاین‌مایر در بازار تهران
 
(تصاویر) اشتاین‌مایر در بازار تهران
 
(تصاویر) اشتاین‌مایر در بازار تهران
 
(تصاویر) اشتاین‌مایر در بازار تهران
 
(تصاویر) اشتاین‌مایر در بازار تهران
 
(تصاویر) اشتاین‌مایر در بازار تهران
 
(تصاویر) اشتاین‌مایر در بازار تهران
 

  • ع ش