روایت مصطفی عقاد درباره مشکلات ساخت فیلم محمد رسول الله
يكشنبه, ۱۵ آذر ۱۳۹۴، ۰۸:۰۰ ب.ظ
پارسینه:مصطفی عقاد، کارگردان فقید عرب و سازنده فیلم
ماندگار "محمدرسول الله(ص) در گفتاری به برخی از دشواری های ساخت این فیلم اشاره
کرده است که از نظر می گذرانید:
متأسفانه تولید آنقدر طول نکشید که مذاکرات برای به توافق رسیدن، به طول انجامید؛ مثل مذاکرات با مسئولین مذهبی، که پنج سال کلاً طول کشید.
ما تأییدیۀ دانشگاه الازهر را داشتیم ـ آنها سناریو را صفحهبهصفحه مُهر کردند. بعد آن را به مجلس الشیعه در لبنان بردیم؛ آنها هم آن را مُهر کردند و به ما گفتند که باید از «رابط فی العالم الاسلامیه» در عربستان سعودی اجازه بگیرید.
آنها مثلاً «جناح راست افراطی» بودند. آنها فکر میکردند که همه ملحدند. الازهریها ملحدند. باید میرفتم آنجا و میفهمیدم چرا با آن مخالفاند.
من به آنها دربارهٔ این «صورة حرام» گفتم که من در دانشگاه کالیفرنیا یاد گرفتهام که کسی که تئوری عکاسی و عدسیها را پایهگذاری کرد، یک مسلمان بود به نام «حسن ابن حیفا»، و حالا ما اینجا، به اذان مسلمین داریم میگوییم که حرام است؟!
عکس ملک فیصل در روزنامه بود؛ گفتم: این یک «صورة حرام» است؟ گفت که نه، این اشکال ندارد، چون «انجماد سایه» (freezing shadow) است. میدانید آنها در حماقتشان باهوشاند.
میگفت شما در سینما آن را به حرکت درمیآورید و به آن روح میبخشید و خلقت روح، فقط به خدا مربوط است.
من گفتم که اگر تصویر خودم را در آینه ببینم دلیل نیست که من یک روح خلق کردهام، و اگر من قادر بودم که روح خلق کنم، ارواح بسیاری برای تمام جهان عرب خلق میکردم. بعد به او گفتم که در زمانی که ما داریم دربارهٔ «صورت حرام» جرّبحث میکنیم، آنها روی کرۀ ماه مینشینند، چون همزمان با این واقعه بود، و در تلویزیون دیده میشد، بعد رئیس آنها از آن عقب فریاد میزند، اسمش «بز» بود، مفتی آنها بود، گفت آنها به روی کرۀ ماه ننشستهاند، شما را فریب دادهاند، آن کرۀ ماه نیست.
فکر کردم که فایده ندارد. بنابراین، من بدون تصویب آنها، کار را شروع کردم، ولی این مراحل دو سال طول کشید، و بعد از اینکه تهیهکنندهها را یافتم، کار سه سال دیگر طول کشید.
متأسفانه تولید آنقدر طول نکشید که مذاکرات برای به توافق رسیدن، به طول انجامید؛ مثل مذاکرات با مسئولین مذهبی، که پنج سال کلاً طول کشید.
ما تأییدیۀ دانشگاه الازهر را داشتیم ـ آنها سناریو را صفحهبهصفحه مُهر کردند. بعد آن را به مجلس الشیعه در لبنان بردیم؛ آنها هم آن را مُهر کردند و به ما گفتند که باید از «رابط فی العالم الاسلامیه» در عربستان سعودی اجازه بگیرید.
آنها مثلاً «جناح راست افراطی» بودند. آنها فکر میکردند که همه ملحدند. الازهریها ملحدند. باید میرفتم آنجا و میفهمیدم چرا با آن مخالفاند.
من به آنها دربارهٔ این «صورة حرام» گفتم که من در دانشگاه کالیفرنیا یاد گرفتهام که کسی که تئوری عکاسی و عدسیها را پایهگذاری کرد، یک مسلمان بود به نام «حسن ابن حیفا»، و حالا ما اینجا، به اذان مسلمین داریم میگوییم که حرام است؟!
عکس ملک فیصل در روزنامه بود؛ گفتم: این یک «صورة حرام» است؟ گفت که نه، این اشکال ندارد، چون «انجماد سایه» (freezing shadow) است. میدانید آنها در حماقتشان باهوشاند.
میگفت شما در سینما آن را به حرکت درمیآورید و به آن روح میبخشید و خلقت روح، فقط به خدا مربوط است.
من گفتم که اگر تصویر خودم را در آینه ببینم دلیل نیست که من یک روح خلق کردهام، و اگر من قادر بودم که روح خلق کنم، ارواح بسیاری برای تمام جهان عرب خلق میکردم. بعد به او گفتم که در زمانی که ما داریم دربارهٔ «صورت حرام» جرّبحث میکنیم، آنها روی کرۀ ماه مینشینند، چون همزمان با این واقعه بود، و در تلویزیون دیده میشد، بعد رئیس آنها از آن عقب فریاد میزند، اسمش «بز» بود، مفتی آنها بود، گفت آنها به روی کرۀ ماه ننشستهاند، شما را فریب دادهاند، آن کرۀ ماه نیست.
فکر کردم که فایده ندارد. بنابراین، من بدون تصویب آنها، کار را شروع کردم، ولی این مراحل دو سال طول کشید، و بعد از اینکه تهیهکنندهها را یافتم، کار سه سال دیگر طول کشید.
- ۹۴/۰۹/۱۵