شعری زیبا از حکیم سبزواری(ره)
سه شنبه, ۱۲ بهمن ۱۳۹۵، ۰۲:۳۲ ب.ظ
پادشاهی دُر یمینی داشت
بهر انگشتری نگینی داشت
خواست نقشی که باشدش دو ثمر
هر زمان کافکند به نقش نظر
گاه شادی نگیردش غفلت
گاه اندوه زدایدش محنت
هر چه فرزانه بود در ایام
کرد اندیشه ای ولی همه خام
ژنده پوشی پدید شد آن دم
گفت بنگار«بگذرد این هم»
