چراغ

بیژن شهرامی

چراغ

بیژن شهرامی

آن که شب های مرا مهتاب داد
روز اول گفت بابا آب داد

بایگانی

۱۴ مطلب در آذر ۱۳۹۵ ثبت شده است

هاجر خاتون سلام الله علیها (شعر)

دوشنبه, ۸ آذر ۱۳۹۵، ۰۹:۵۲ ب.ظ


هاجرخاتون

 

حضرت هاجرخاتون ،خواهر گرامی امام رضا علیه السلام

 

قبرهاجرخاتون

هست در کردستان

محترم در نزد

مردم آن سامان

*

در سنندج عطرش

همه جا پیچیده

آفتاب یادش

همه سو تابیده

*

خواهر است او با که؟

حضرت معصومه(س)

زائرین قبرش

اهل سنت،شیعه

*

بارگاهی ساده

لیک زیبا دارد

از در و دیوارش

همدلی می بارد

*

او نماد وحدت

بین سنی،شیعه است

این چنین بانویی

بی گمان قدیسه است.

                                                                                                        بیژن شهرامی


  • ع ش

زندگی چیست؟(شعر)

شنبه, ۶ آذر ۱۳۹۵، ۰۲:۵۲ ب.ظ

زندگی چیست؟

زندگی چیست؟خور و شهوت و خواب؟

یا     دویدن       به    تمنای       سراب؟

مثل      تیمور     و     تموچین    بودن؟

یا سکندر    شدن     و   رنج  و  عذاب؟

ثروت اندوزی   و   حبس   زر   و  سیم؟

یا    تغافل   ز    خود  و  روز     حساب؟

بستن      در      به      روی   حاجتمند؟

یا     بداخلاقی   و     فریاد     و  عتاب؟

به    پدر  ،   مادر   خود     سر    نزدن؟

یا    پی    دفن     برادر      چو   غُراب؟

مثل     روبه    پی  افسون    و   فریب؟

یا     شکار      رمه       مانند     عقاب؟

هدف      زندگی      ار      این      باشد

وای   بر    ما    و    به   فردای    خراب

پس به خود  آی و   ز چَه   بیرون  شو

یوسفی     تو       نه     سزاوار   عذاب

سوی    دانش    برو     و    عالم     شو

علم      بهتر     بودت     از    زر    ناب

دست    افتاده   و   مسکین    را   گیر

تا   علی   را     بشوی     از      اصحاب

آری    انسانی    و     شایسته    عشق

کشتی    خود     مبر     اندر    گرداب. بیژن شهرامی

  • ع ش

مزرعه و کشتزار(شعر)

جمعه, ۵ آذر ۱۳۹۵، ۰۶:۵۹ ب.ظ

مزرعی  وقفی     شنید    از   کشتزار

کای   برادر  من   ز    تـو   نیکوترم

رغبت  مردم  به   من   افزونتر  است

در مثل تو   نقره    هستی   من   زرم

وقف چون طوقی تو را برگردن  است

من    ولی   آزاد     هستم   ، سرورم

در مثل تو چوب هستی ،چوب خشک

من    ولی    مانند     عود   و  عنبرم

عطر و بویم   شهره  اندر    هفت شهر

مثل  گل    اندر   بهار،      افسونگرم

پای   در   زنجیری   اما    من    رها

حس    نمایم    صاحب   دو  شهپرم

در   جوابش  گفت  مزرع  کای  پسر

تا به کی  گویی  بر  این  و  آن  سَرَم

من به یُمن  وقف  هستم  گنج   عشق

مخزن   جود   و   سخاوت   را  دَرَم

هر  چه   اندر  کاسه ام  ریزد  خدای

می نمایم  صرف    عشق  و    باورم

عایدی ام  می شود   مصروف    دین

دستگیر         سائلان          مضطرم

گه    قوام   روضه       شاه     شهید

گاه    طفلی   را   کتاب   و    دفترم

گه        چراغ       کلبه       پیرزنی

گه    فقیران     را     جهاز    دخترم

گاه    روی   رودخانه  ، راه   و   پل

گه   مسافر   را     متاع    و    استرم

عایدیّم     می گشاید    صد      گره

صاحب این  فضل   و  فیـض  اکبرم

چشمه ساری جاریم  در   ملک عشق

خانه هایی      چند   را      نان آورم

واقفم    را   می کنم     جاوید    نام

بر   سرش   در   هر دو  عالم  افسرم

وقف  را آری   مکن  این  گونه   یاد

کز   فروغش   هست   تابان    اخترم.

بیژن شهرامی


  • ع ش

کاریکاتور95/9/4

پنجشنبه, ۴ آذر ۱۳۹۵، ۰۸:۳۴ ب.ظ


  • ع ش