شعر در وصف روستای زیبای فش

 

فش
خوش بود هر فصل و مه دیدار فش
همقدم با دوست در گلزار فش
هر زمان رفتم به رشت و انزلی
یادم آمد سبزی اشجار فش
خیلی از اوقات می گویم به خود
تکه ای از مه بود رخسار فش
خانه هایش خشتی اما باصفا
آفرین بر بانی و معمار فش
از سرابش هر چه گویم کم بود
دلفریب اند و نکو آثار فش
تعزیه نامش گره خورده به او
آفرین بر مردم دیندار فش
یادگار حضرت صادق(ع) در اوست
نیکمردی،مهتر ابرار فش
شیخ موسی عالم دین یاد باد
نام او بر تارک طومار فش
از شهیدانش بباید برد نام
نیست کم رزمنده و سردار فش
می رسد از آن نوایی خوش به گوش
این نوای نی بود یا تار فش؟
بوده نامش ابتدا انگار"هوش"
مرحبا بر مردم هشیار فش
بس کنم،دارم تمنا از خدا
حضرتش باشد همیشه یار فش.
بیژن شهرامی