همراه
هرکسی را همدم غم ها و تنهایی مدان
سایه دنبال تو می آید ولی همراه نیست...
مولوی
- ۰ نظر
- ۰۵ مرداد ۰۰ ، ۱۷:۳۷
هرکسی را همدم غم ها و تنهایی مدان
سایه دنبال تو می آید ولی همراه نیست...
مولوی
میگن که یک شب نصرت رحمانی وارد کافه نادری شد و به اخوان ثالث گفت : من همین حالا سی تومن پول احتیاج دارم .
اخوان جواب داد : من پولم کجا بود ؟ برو خدا روزیت رو جای دیگه حواله کنه. نصرت رحمانی رفت و بعد از مدتی بر گشت و بیست تومان پول و یک خودکار به اخوان داد .
اخوان گفت این پول چیه ؟؟
تو که پول نداشتی
نصرت رحمانی گفت : از دم در ، پالتوی تو رو ورداشتم بردم پنجاه تومن فروختم . چون بیش از سی تومن لازم نداشتم ، بگیر این بیست تومن هم بقیه پولت!
ضمنا ، این خودکار هم توی پالتوت بود!
متن سنگ قبری قدیمی در ممسنی مربوط به 104 سال قبل و زمان همه گیری آنفلوانزای اسپانیایی در دنیا:
وفات مرحمت پناه علی رضا ولدصدق ملا علی نجات جاویدلله در سنه (قمری) ناخوشی بلایی برکل نازل که تمام حکیمان از معالجه آن حیران و سرگردان و از غره شهر صفر تا پانزدهم شهر مذکور، تمامی نوع انسان را سه قسم و دو قسم آن را هلاک و یک قسم باقی و آن یک قسم از عهده کفن و دفن بر نیامدند. علامت ناخوشی عطسئی و سرفئی بود. بجهت عبرت نوشته شد.
رد پایش همه جا قبله نما میسازد
خطی از جامعهاش جامعه را میسازد
خادم خانهاش از خاک، طلا میسازد
کرمش نیز به شدت به گدا میسازد
بی سبب نیست اگر عادتش احسان شده است
نوهی ارشد آقای خراسان شده است...
مجید تال
مرحوم آخوند ملا علی همدانی رضوان الله علیه، میگفتند در همدان، فردی به نام آقا سید یوسف، حافظ قرآن بود، به او گفتم آقا سیدیوسف! اگر کسی قرآن را آتش بزند، چطور میشود؟ آقا سیدیوسف گفت: خدا نکند! مگر کسی میتواند جرأت و جسارت کند تا قرآن را آتش بزند؟ گفتم قرآن مگر غیر از این است که خطی روی کاغذ نوشته شده؟ بعد ادامه دادم و گفتم: درست است. کسی نباید قرآن را آتش بزند، این کاغذ به واسطه این که خطی به قصد قرآن روی آن نوشته شده، احترام و نورانیت پیدا میکند. اما آیا تو فکر میکنی خدا قلبی را که قرآن بر آن نوشته شده، آتش بزند؟ اگر قلبی حافظ قرآن شد آیا ارزش آن از کاغذ کمتر است؟ به ویژه آنکه علاوه بر حفظ قرآن، آثار آن نیز بر روی قلب حک شده و معنا و حقیقت آن نیز در دل ظهور پیدا کند.
امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
خوشبخت ، کسى است که به آنچه از دست رفته بى اعتنا باشد.
📚 میزان الحکمه ج۵ ص۲۹۸
امام صادق (علیه السلام) فرمودند :
هنگام خوردن غذا در منزل ، آن چه که اطراف سفره و ظرف مى ریزد ، جمع کنید و میل نمائید که در آن ها شفاى دردهاى درونى است.
ولى چنان چه در بیابان سفره انداختید ، اضافه هاى آن را رها کنید براى جانوران.
📚 بحارالانوار ، ج ۶۶ ، ص ۴۳۱
آیت الله بهجت ره: زمانی که ما در کربلا بودیم، آقا شیخ عبدالله مامقانی در قید حیات بودند. گفته می شد که ایشان شبانه روزی چهار ساعت می خوابید، ولی در کتاب رجالش نوشته است: تالیف این کتاب سه سال طول کشید و من در این مدت، شبانه روزی سه ساعت می خوابیدم!
این ها اتمام حجت است برای کسانی که خیال می کنند اگر خوابشان مقدار اندکی از هشت ساعت کم شود، می میرند.
شیخ اقا بزرگ تهرانی هم در وقت تالیف، نشسته می خوابید. ایشان هر روز مقداری می نوشت، حتی روزی که وفات کرده بود، به یک پهلو تکیه نموده و مقدار نوشته بود.
علامه طباطبائی ره :
گوشه نشینی، ملازم با معرفت و یا موجب آن نیست ؛ ولی کسی که می خواهد اهل معرفت شود باید معاشرتش را مخصوصاً با اهل غفلت و اهل دنیا کم کند و فرش هر مجلسی نباشد و کار شبانه روزی او در مجالس بیهوده صرف نشود و و از معاشرت های بی فایده و بی مغز تا می تواند اجتناب نماید و طوری نشود که با همه و در هر مجلسی حاضر شود.