یک قران

قِران واحد پول ایران در دوران قاجاریه بود. نام قران کوتاه شده صاحب‌قران است. هر قران معادل ۲۰ شاهی و یا هزار دینار بود و هر ۱۰ قران معادل یک تومان می‌شد. هر قران بیست شاهی و هر شاهی پنجاه دینار ارزش داشت. ریال هم به یک قران و پنج شاهی (۱.۲۵ قران) گفته می‌شد. قران از نقره و به صورت سکه‌های ده شاهی (نیم قران)، یک قران، دو قران و پنج قران ضرب می‌شد.

با توجه به اینکه قران هزار دینار ارزش داشت در زبان عامیانه زار (هزار) نیز نامیده می‌شد. این سنت حتی بعد از تغییر واحد پول ایران به ریال هم ادامه پیدا کرد و سکه‌های دو ریالی و پنج ریالی دوزاری و پنج زاری نامیده می‌شدند.

در سال ۱۳۱۱ واحد ریال جایگزین قران گردید و واحد جز آن را هم دینار انتخاب کردند اما ارزش دینار را ده برابر افزایش داده و هر ریال را معادل ۱۰۰ دینار گرفتند.

قران که در لهجه تهرانی قرون تلفظ می‌شود، دیگر در نظام پولی ایران کاربرد رسمی ندارد اما ایرانیان هنوز به طور گسترده‌ای از این واژه در مکالمات روزمره و ضرب‌المثل‌ها بهره می‌برند و در عرف عامه هر ریال امروزی ایران معادل یک قران است.