مشتی

"مَشتی" که انقدر به هم می گوییم به چه معناست؟

بر خلاف باور بسیار از مَدخل‌نویسان، «مشتی» مخفف صفت «مشهدی» به معنی کسی که به سفر مشهد مشرف شده نیست. بلکه این واژه دقیقاً همان «مَشت» بوده که از گذشته ‌های خیلی دور به یادگار مانده است.

«مَشت» به معانی «پُر، بی‌نقص، بی‌عیب و کامل» بوده و هنوز در گویشهایی با ریشه پهلوی اشکانی (مانند زبان سنگسری، مازندرانی و گیلکی) در همین معنی بکار می‌رود و احتمالاً از این زبانها به فارسی دری راه یافته است.
حتی بعید نیست که کلمه «مُشت» به معنی بسته و پر از تغییر در اِعراب همین واژه حاصل شده باشد. به هر تقدیر واژه «مَشت» دقیقاً هم معنی واژه « Perfect » در زبان انگلیسی است که با «یای» نسبت به صورت صفت بکار می‌رود:
آدم مشتی، خونه‌ی مشتی، بستنیِ مشتی، حال مشتی و ... و هیچ ربطی به «مشهدی» بودن ندارد. اما چون مرتباً در محاوره عوام «دال» و «تا» با هم جابجا شده‌‌اند (مانند « مِهتی» به جای «مهدی» ) مشهدی را هم «مشتی» گفته و منجر به این غلط مصطلح شده‌اند!