یاد استاد

مصطفی محقق داماد:
یکی از مهم ترین ویژگیهای مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی این عالم برجسته، که توانسته بود، حوزه فقیر و طلابِ تهی‌دست را سر پا نگه دارد، ساده‌زیستی خودِ وی بوده است. 

مدیر و زعیم حوزه وقتی خود از نظر خورد و خوراک و پوشاک در حد طلاب باشد، روشن است که خیلی اثرگذار خواهد بود. 

آقای واعظ‌ زاده از قول پدرش نقل می‌کردند: 
در مدرسه، یک سلمانی بود که سرِ ما طلاب را می‌تراشید. صف می‌ایستادیم و به نوبت سلمانی، سَرِ ما را می‌تراشید و از هر نفر، دو قِران می‌گرفت. 

حاج شیخ عبدالکریم هم در صف می‌ایستادند، تا این که نوبتش می‌رسید و سرشان را سلمانی می‌تراشید و از ایشان هم دو قران می‌گرفت!

ایشان حاضر نمی‌شدند سلمانی را به منزل ببرند و یا در صف نایستند و خارج از نوبت اصلاح کنند!

ما طلاب، از این که رئیسمان، مرجع بزرگ تقلیدمان، مانند ما در صف می‌ایستادند و سرشان را سلمانی می‌تراشید، سخت لذت می‌بردیم و وقتی می‌دیدیم مانند ما زندگی می‌کنند، فقر و تنگناها بر ما فشار نمی‌آورد!