سرو

نماد ملی ایرانیان سرو است، شاید در نگاره های تخت جمشید بارها به این نشان برخورد کرده اید و علت آن را خواسته اید و یا اینکه این نام در ادبیات ایرانی و فرهنگ دینی مورد توجه بوده است برای شما جالب توجه بوده است.

واقعیت این است که در میان تمام جهانیان ایرانی ها با ذوق و سلیقه ی وی‍‍ژ ه ای این نماد را انتخاب کرده و الحق که بهترین انتخاب را داشته اند. درخت سرو زیباترین خوش قامت ترین درخت است که بار هم نمیدهد و از تعلق آزاد است از این رو آن را نماد آزادگی هم خوانده اند این عنوان در ادبیات فارسی مورد استفاده است. این درخت همچنین همیشه سبز است و هیچگاه خزان ندارد و نشان میدهد که ایرانی همیشه خرم و شاد است.

سرو در کنار ویژگی های دیگرش مقاومت خوبی در برابر خشکسالی دارد ولی مهمتر از آن این که در برابر توفانها سخت مقاومت می کند. سخت ترین توفان درختان دیگر را می شکند اما سرو تا روی زمین خم میشود اما هرگز کمرش نمی شکند. این امر برای ایرانیانی که در برابر یورش اقوام مهاجم تسلیم شده ولی ماهیت خود را رها نکرده اندمثال خوبی است. از اینها گذشته دیر پایی و عمر دراز سرو و مقاومت آن در برابر آفات هم مهم است