ای پسر حنیف...

ای پسرِ حنیف ! 
با خبر شدم که مردی از جوانان اهل بصره , تو را به ولیمه ای دعوت کرده است و تو به آن شتافته ای و غذاهای رنگارنگ برایت خواسته اند و کاسه های بزرگ نزدت نهاده اند .گمان نمی کردم تو دعوت به طعام کسانی را بپذیری که نیازمندانش را می رانند و بی نیازهایش را فرا می خوانند ! پس بنگر که از چنین سفره چه می خوری تا آنچه را که در حلال بودنش شبهه داری , از دهان دور افکنی و آنچه را که به پاکیِ راههای به دست آوردن آن , یقین داری , تناول کنی .
آگاه باش که پیشوای شما , از دنیای خویش, به دو جامه ی کهنه و از خوراک به دو قرص نان بسنده کرده است .

نهج البلاغه / نامه ی 45 (  نامه ی مولا علی خطاب به عثمان بن حنیف , کارگزار امام در بصره )