سخنی پرمعنی

 

برگ در هنگام زوال می افتدمیوه در هنگام کمال می افتدبنگر که چگونه می افتی چون برگی زرد و یا سیبی سرخ.

 

 

 

شعری از حقیر

                      سلام

تقدیم به کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه(س   )

ای به جنان بانوی گلچین سلام

بوی خوش باغ و  بساتین سلام

دختر    هفتم    مه     برج    ولا

راءیت افراشته     دین  سلام

آینه   روی   نکوی  رضا علیه السلام

رایحه    سوره    یاسین سلام

روشنی   دیده    حق  باوران

صاحب صد گفته شیرین سلام

نور مبین، عمه سادات ارض

زینت   اشعار   دواوین سلام

حب تو ما را کند اهل بهشت

ای  زتو  قم یافته آذین سلام.

                                                         بیژن شهرامی

 

هوای چمن

امروز یکی از دوستان قدیمی را دیدم ،خوشحال شدم:

یاد یاران الهی نرود از دل تنگ

چون هوای چمن از یاد اسیران قفس
 

در آن روزی که...

شعری نوشته شده بر سنگ قبری قدیمی در روستای فش(کرمانشاه)

در آن روزی که درمانند اهل مشرق و مغرب

بود دستم به دامان علی بن ابی طالب(ع)

 

شعری

ستاره شعری که خدای تعالی در قرآن به آن اشاره فرموده اند خصوصیات عجیبی دارد بیست برابر خورشید حجم دارد و دمایش هم بیست برابر آن است:«و انه هو رب الشعری»نجم/49

اگر چشمه بودید؟

 

یک بار به دانش آموزانم گفتم:اگر یک چشمه بودید چه می کردید؟

یک نفر نوشت در کربلا جاری می شدم

یک نفر نوشت جلوی در خانه مادربزرگم جاری می شدم تا مجبور نباشد برای آوردن آب کلی راه برود

یک نفر هم یک چشمه بودن را با یک چشمِ بودن اشتباه گرفت و کلی مطلب خنده دار نوشت!

راستی شما اگر یک چشمه بودید چه کار می کردید؟

خاطره ای دیگر از نجف

در نجف یکی از جاهای دیدنی و زیارتی قبر جناب صافی الصفا است هم که وصیت کرد فرزندش جسدش را از یمن به نجف بیاورد تا در سرزمین مردی دفن شود که خدا به اندازه دو قبیله ربیعه و مضر به خاطر او وارد بهشت خواهد کرد.

جالب آن که حضرت امیر صلوات الله علیه این جوان را دید و پس از استماع توضیحاتش فرمود به خدا قسم من همان فرد هستم

بعد حضرت شخصاً او را دفن فرمودند.

 

ایوان نجف

بر روی ایوان طلای امیرالمؤمنین علی علیه السلام این بیت فارسی و قرآنی نوشته شده است:

زائرین درگهت را بر در خلد برین

می دهند آواز طبتم فادخلوها خالدین

البته این شعر در زمان صدام حذف و در سال های اخیر مجددا نصب شده است.

سلام بر علی علیه السلام

در شهر دمشق  به مسجدی برخوردم که بر سر درش یک بیت شعر به فارسی نوشته بودند آن هم با کاشی معرق،قدیمی بود با این مضمون:

چراغ مسجد و محراب و منبر

ابوبکر و عمر،عثمان و حیدر

سیده زینب سلام الله علیها

در سفر به دمشق متوجه حضور پررنگ حضرت زینب سلام الله علیها در زندگی مردم شام شدم خواه شیعه،خواه سنی و دروزی و مسیحی.در دمشق همه از خانم به عنوان سیده زینب یاد می کردند.

حضرت زینب سلام الله علیها در کوفه بنای سخنرانی داشتند با سر و صدا مانع شدند.خانم از کرامتش بهره برد.اشاره ای فرمود و همه ساکت شدند جوری که صدای زنگ شتران هم به گوش نمی رسید.