شاعری به نام "شیخ بیگم سهیلی "،روزی به نزد "جامی " آمد و دفتر شعرش را گشود و ضمن تقاضای اظهار نظر از او شروع به خواندن کرد:
شب غم گردباد آهم ،از جا برد گردون را
فرو خورد اژدهای سیل اشکم ،ربع مسکون را
جامی سخنش را قطع کرد و گفت : شما شعر می گویید یا آدم می ترسانید؟
شخصی به شاعری گفت : شعر بخوان !
گفت : از متقدمین یا از متآًخرین ؟!
گفت : از متاًخرین .
گفت : از افکار خودم بخوانم یا سایرین ؟
گفت : از خودت
گفت : فارسی بخونم یا عربی
گفت : فارسی !
گفت : قصیده بخوانم یا غزل ، یا رباعی یا مثنوی ؟
گفت : مثنوی .
گفت : رزمی یا بزمی ؟
گفت : بزمی .
گفت : عارفانه یا عاشقانه ؟
گفت : عاشقانه .
گفت : حقیقی باشد یا مجازی ؟. ..
بیچاره مستاًصل شد و گفت :
برای امروز من همین مقدار کافی است .
آیت الله قرهی:ملّامحسن فیض کاشانی (اعلی اللّه مقامه الشّریف)، آن عارف بالله، صاحب کتاب «کلمات المکنونة»، می‌فرماید: می‌دانید «أَسْتَجِبْ لَکُمْ» یعنی چه؟ یعنی خدا می‌گوید: «لبیک یا عبدی». بنده من! منِ خدا به تو لبیک می‌گویم. به یک تعبیر دیگر، عرفا در مقام لطایف تبیین می‌کنند که «أَسْتَجِبْ لَکُمْ» یعنی بنده من! جان! چه می‌گویی؟! بگو! عرفای عظیم‌الشّأن بیان فرمودند: طوری می‌شود که پروردگار عالم می‌فرماید: بنده من! من بیشتر از تو، عاشق تو هستم، تو را می‌خواهم، دوستت دارم و به تو دل می‌بندم، مانند پدر و مادر به فرزند. کما اینکه به حبیبش فرمود: حبیب من! به بندگان بگو: من شما را بیشتر از پدر و مادرتان دوست دارم. چطور پدر و مادر به فرزند عشق می‌ورزند، خدا نه تنها آن‌گونه ما را دوست دارد، بلکه بیشتر از آن هم دوست دارد؛ چون اوست که ما را خلق کرده است. او، عاشق ماست و ما را می‌خواهد.
دکتر سیّدجعفر شهیدی در آنجا می گوید: روزی که استاد مجتبی مینوی دار فانی را وداع گفت، هوا سرد و زمین پر برف بود، مردّد بودم که آیا برای تشییع جنازة ایشان بروم یا نه؟ دیوان حافظ را گشودم و این بیت را دیدم:
قدم دریغ مدار از جنازة حافظ که گرچه غرق گناه است می رود به بهشت
یکی از جوانان شیعه عربستان با نثار جان خود مانع از ورود عامل انتحاری داعش به مسجد امام حسین(ع) در شهر «الدمام» عربستان شد.
شخصی خدمت شیخ انصاری رسید و به او گفت: فلان طلبه چای می خورد! (گویا در آن زمان چای به این صورت کنونی مرسوم نبوده و جزتشریفات به حساب می آمده است) و با این سخن می خواست سعایتی کرده باشد که شیخ حقوق آن طلبه را کم کند، ولی شیخ رو به او کـرده و گـفـت: خدا رحمتت کند که این مطلب را به من گفتی، و دستور داد تا اضافه بر ماهیانه آن طلبه، مخارج چای را نیزاز بیت المال به وی بپردازند تا اینکه با راحتی و آسایش بیشتر به تحصیل خود ادامه دهد.
زمانی اخضر ابراهیمی وزیر خارجه الجزاریر بود. در سال ۱۹۹۲ انتخابات شهرداری در الجزاریر برگزار شد که در این انتخابات گروه‌های اسلامگرا برنده شدند. ارتش الجزایر با توجه به اینکه از قدرت یابی اسلامگرایان احساس خطر کرد، انتخابات را باطل اعلام کرد. به خاطر باطل اعلام شدن انتخابات، جنگی خونین بین ارتش الجزایر و گروه‌های اسلامگرا آغاز شد. در آن زمان ایران بلافاصله با وجود اینکه الجزایر رابطه اش با ایران خوب بود علیه عملکرد دولت الجزایر موضع گیری کرد که این انتخابات آزاد بوده و اسلام گرا پیروز شدند و شما چرا باطل اعلام کردید. رابطه ایران با الجزیره مدتی قطع شد. بعد از مدتی که این روابط بهبود یافت، اخضر ابراهیمی به ایران سفر کرد و در این سفر به نکته خوبی اشاره کرد و گفت که "شما نمی دانید از چه کسانی حمایت می کنید شما خودتان اسلام گرا هستید و فکر می کنید اسلامگرا های افراطی الجزایری هم مثل شما فکر می کنند. آنها با شما تفاوت عمده‌ای دارند. در حوزه‌های شیعه وقتی یک فردی می خواهد مرجع تقلید شود باید حداقل ۴۰ سال درس بخواند. این دروه طولانی باعث می شود ازلحاظ فکری پخته شود و از نظر شخصیتی هم احساساتی عمل نکند و در صدور فتوای قتل و خونریزی احتیاط کند. در حالیکه در اسلامگرای سلفی قضیه فرق می کند وقتی شخصی یک و یا دو کتاب می خواند مفتی می شود و اولین فتوای آن هم فتوای قتل است".
روایت داریم: سه گروه از زنان هستند که خدا عذاب قبر را از آنها بر می دارد و با حضرت زهرا محشور می شوند، دست اول زنانی هستند که با تنگدستی شوهرانشان بسازند.دسته دوم زنانی هستند که با بداخلاقی شوهران شان بسازند.دسته ی سوم زنانی که مهریه ی خودشان را می بخشند.
