اگر آدم با زن و بچه اش بداخلاق باشد
فشار قبر دارد ،
هر چند که شهید باشد
گاهے بعضے افراد هستند
که هیچ مدافعے جز خداوند ندارند
ظلم کردن به اینها خیلی سزای سختی دارد!
گاهے فرد مظلوم همسر ماست ،
و او حتے مادری ندارد
که بتواند شکایت ما را پیش او بکند ...
آیت الله جاودان
یکی از نماز گزاران مسجدشان مبلغی را در دستمال، خدمت حاج آقا رحیم آورد، ایشان فرمودند: این چیست؟ گفت: خمس مالم؛ یا مقداری از فلان قسمت خمسم است.
فرمودند: بسیار خوب، ببر و در منطقه خودتان به فقرا بده. (ببینید، این گام اوّل؛ بردار، بده به فقراء) گفت: آقا! فقیر نمی‌شناسم، فرمود: مؤمن! مشکل دو تا شد. چطور فقیر نمی‌شناسی؟
گفت: چشم، حالا نماز عصر را بخوانم، بعد می‌برم. گفت: نماز عصر [هنوز] وقت دارد، این را ببر!
خیلی حرف است، خیلی اخلاص می‌خواهد، خیلی دقّت می‌خواهد، باید زودتر رد می‌کردی، چرا تأخیر انداخته‌ای؟
این حرف را یک نفر مثل حاج آقا رحیم می‌تواند بگوید که نماز عصر وقت دارد، اینها را ببر به اهلش بده! اگر اینطور عمل می شد اینقدر بین فقیر و غنی، فاصله ایجاد نمی‌شد.
...به قدری ناراحت شد
مدتی مرحوم شیخ مرتضی انصاری به دزفول آمده بود و به امور شرعیه مردم رسیدگی می کرد.
روزی دو نفر که باهم نزاعی داشتند خدمت شیخ رسیده درخواست کردند به مرافعه آنها خاتمه دهند.
شیخ فرمود: فردا برای حکم حاضر شوید.
شبانه یکی از شخصیتهای شهر به شیخ پیغام داد که چون یکی از این دو با او نسبت دارد استدعا دارد که از ایشان جانبداری کند.
شیخ از این پیغام به قدری ناراحت شد که شبانه قصد هجرت از وطن خود نموده
چنین فرمود:
شهری که متنفذین آن در احکام شرعش مداخله می کنند توقف در آن جا صلاح نباشد.
