شبی که سعدی خواب فردوسی را دید!

سعدی بیتی دارد بدین صورت : «خدا کشتی آنجا که خواهد برد/وگر ناخدا جامه بر تن درد» .

آورده اند که همان شبی که این شعر را گفت، فردوسی را خواب دید.

سعدی از فردوسی پرسید که «استاد ! شعر من چطور بود؟».

فردوسی فرمود: «پسرم! خوب بود اما اگر من می خواستم این بیت را بگویم، این طور می گفتم: «برد کشتی آنجا که خواهد خدای/ وگر جامه بر تن درد ناخدای» .

سعدی فهمید که این کاره نیست و دیگر سراغ شعر حماسی نرفت.