سقز زیبا

آرامگاه امیر ملک شاه در جوار حرم مطهر امام هشتم علیه السلام

ده کشور کوچک جهان

آشنایی با کوچکترین کشورهای جهان (10 کشور اول)

 

10–  مالدیو (Maldives):

جزایر مالدیو در اقیانوس هند قرار دارند و با داشتن مساحت 298 کیلومتر مربع کوچکترین کشور آسیا است. جمعیت مالدیو فقط در حدود 300 هزار نفر می باشد. این کشور بطور متوسط فقط یک و نیم متر از سطح دریا بالاتر است. پایتخت این کشور مالی بوده و حدود یک سوم جمعیت کل کشور در این جزیره زندگی می کنند. دین رسمی این کشور اسلام است. در حال حاضر مهمترین منبع درآمد مالدیو صنعت توریسم می باشد.

9- سی شلز (Seychelles) :

این کشور با مجموع مساحت 451 کیلومتر مربع از 115 جزیره کوچک و بزرگ تشکیل شده و با جمعیت 84 هزار نفر در اقیانوس هند قرار دارد. این کشور همیشه رو به پیشرفت بوده و با صادرات دارچین، مغز نارگیل و وانیل درآمد خوبی داشته است. جذب گردشگران یکی دیگر از مهمترین منابع درآمد این کشور به حساب می رود. سی شلز در گذشته مستعمره بریتانیا بوده ولی در سال 1976 استقلال خود را بدست آورد.

8- سنت کیتز و نویس (St Kitts and Nevis):

این کشور که جمعیت آن در حدود 51 هزار نفر است در دریای کارائیب قرار دارد. این کشور از دو جزیره تشکیل شده و 261 کیلومتر مربع مساحت دارد. این دو جزیره اولین جزایر منطقه کارائیب هستند که غربی ها در آن ها سکونت کردند و در سال 1983 از سلطه بریتانیا استقلال یافتند. مهمترین منبع درآمد این کشور توریسم، کشاورزی و صنایع سبک است.

7- جزایر مارشال (Marshall Islands):

این مجموعه جزایر که عمدتا از جزایر مرجانی تشکیل شده اند، در اقیانوس آرام قرار دارند. مساحت کل آن ها حدود 181 کلیومتر مربع است و جمعیت جزایر مارشال کمی بیش از 68 هزار نفر می باشد. این کشور استقلال خود را در سال 1979 از آمریکا گرفت و تا به امروز کمک های آمریکا اصلی ترین منبع درآمد این مجمع الجزایر است، زیرا هیچ منبع درآمدی ندارد و بیش از آنچه صادر می کند به واردات می پردازد.

6- لیختنشتاین (Liechtenstein):

لیختنشتاین کشوری در اروپاست که راه به دریا ندارد و با کشورهای سویس و اتریش احاطه شده است. مساحت این کشور کوهستانی 160 کیلومتر مربع بوده و یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان محسوب می شود. این کشور یکی از پرطرفدارترین مناطق اروپا برای ورزش های زمستانی می باشد اما این دلیل اصلی کسب درآمد آن نیست. این کشور یک مرکز تجاری مهم است و تعداد شرکت هایی که در آن به ثبت رسیده از تعداد ساکنین آن بیشتر است!

5- سن مارینو (San Marino):

این کشور با مساحتی حدود 61 کیلومتر مربع پنجمین کشور کوچک جهان است. این کشور همچنین کم جمعیت ترین کشور اتحادیه اروپا نیز می باشد. سن مارینو یکی از قدیمی ترین کشورهای مستقل جهان است و پایه گذاری آن به سال 301 میلادی باز می گردد، قانون اساسی آن نیز در سال 1600 میلادی تصویب شد. این کشور همچنین یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان است و صنعت توریسم یکی از مهمترین منابع درآمد آن به شمار می آید. سن مارینو مازاد بودجه داشته و هیچ گونه بدهی ملی نیز دارند!

4- تووالو (Tuvalu):

کشور تووالو در اقیانوس آرام قرار دارد و در حقیقت مرکب از چندین جزیره کوچک است که وسعت آن 26 کیلومتر مربع می باشد ارتفاع تووالو بطور متوسط فقط 5 متر از سطح دریا بالاتر است و گفته می شود تا 50 سال دیگر بطور کامل به زیر آب می رود. این کشور که جمعیت آن در حدود 10 هزار نفر است، مستعمره بریتانیا بوده و تنها 35 سال است که استقلال خود را بدست آورده.

3- نااورو (Nauru):

این کشور در میکرونزی در اقیانوس آرام جنوبی قرار دارد. جمهوری نااورو جزیره ای با مساحت 21 کیلومتر مربع، کوچکترین کشور جزیره ای در جهان است. در حال حاضر جمعیت این جزیره حدود 9 هزار نفر است و هیچ ارتش مستقلی ندارد و تنها منبع درآمد آن صادرات فسفات است. جالب است بدانید مردم این کشور یکی از چاق ترین مردم دنیا هستند که وزن اکثر آن ها از میانگین وزن سایر کشورها بیشتر است و به همین دلیل به آن ها لقب چاق ترین مردم دنیا را داده اند.

2- موناکو (Monaco):

این کشور با 2 کیلومتر مربع مساحت دومین کشور کوچک جهان محسوب می شود. موناکو از 3 جهت با کشور فرانسه و از یک جهت نیز با دریای مدیترانه احاطه شده است. جمعیت آن حدود 36 هزار نفر است و به این ترتیب یکی از متراکم ترین کشورهای جهان به حساب می آید. این کشور یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان است و مهمترین منبع درآمد آن از صنعت توریسم است. هر ساله مردم بسیاری از سراسر جهان برای استفاده از آب و هوای بسیار خوب به این کشور کوچک سفر می کنند و جالب است بدانید که مردم این کشور از پرداخت مالیات بر درآمد معافند. آلبرت دوم، پرنس موناکو نیز یکی از ثروتمندترین افراد دنیاست.

1- واتیکان سیتی (Vatican City):

واتیکان کوچکترین کشور جهان است و داخل شهر رم قرار گرفته است. این کشور که مساحتش کمتر از نیم کیلومتر مربع است، کشور چندان قدیمی ای نیست و 84 سال پیش پایه گذاری شده است. حکومت این کشور به عهده اسقف رم یا همان پاپ است. کلیسای سن پیر در این کشور بزرگترین کلیسای جهان است. نکته جالب درباره این کشور این است که سکنه آن از پرداخت مالیات معاف هستند و کمک های مالی مردم کاتولیک سراسر جهان یکی از منابع درآمد واتیکان است. جمعیت این کشور حدود 800 نفر است ولی روزانه هزاران توریست از این کشور بازدید می کنند.

nextholiday.ir

شیطان و فرعون

فرعون پادشاه مصر ادعای خدایی می کرد.

در افسانها اوردند که روزی مردی نزد او امد و در حضور همه خوشه انگوری به او داد و گفت :

اگر تو خدا هستی پس این خوشه را تبدیل به طلا کن.

فرعون یک روز فرصت گرفت .

شب هنگام در این اندیشه بود که چه چاره ای بیندیشد و همچنان عاجز مانده بود که ناگهان  کسی در خوابگاهش را به صدا در اورد!

فرعون پرسید:کیستی؟دید شیطان وارد شد.

شیطان گفت :خاک بر سر خدایی که نمیداند پشت در کیست.سپس وردی بر خوشه انگور خواند و خوشه تبدیل به طلا شد.

یعد خطاب به فرعون گفت:من با این همه توانایی لیاقت بندگی خدا را نداشتم،ان وقت تو با این همه حقارت ادعایی خدایی میکنی؟

پس شیطان اماده رفتن شد که فرعون گفت:چرا انسان را سجده نکردی تا از درگاه خدا رانده شدی؟؟

شیطان پاسخ داد:

زیرا میدانستم که از نسل او همانند تو به وجود می اید.

قلبتون رو شارژ کنید!

نگاه

افکار نیرو بخش

مخرب ترین عادت: نگرانی

بزرگترین لذت: بخشش

بزرگترین فقدان: فقدان اعتماد به نفس

رضایت بخش ترین کار: کمک به دیگران

زشت ترین ویژگی شخصیت: خود خواهی

بزرگترین مایه طبیعی انسان: جوانی

بزرگترین دلگرمی: تشویق

بزرگترین مشکلی که باید بر آن غلبه کرد: ترس

موثرترین داروی خواب آور: آرامش فکر

قویترین نیرو در زندگی: عشق

خطرناکترین مردمان: شایع پراکنان

عجیب ترین کامپیوتر دنیا: مغز

بدترین فقر: یاس

مهلک ترین سلاح: زبان

پر قدرت ترین جمله: من می توانم

بزرگ ترین سرمایه: ایمان

بی ارزش ترین احساس: ترحم به خود

زیباترین آرایش: لبخند

با ارزش ترین ثروت: عزت نفس

قوی ترین کانال ارتباطی: عبادت

مسری ترین روحیه: اشتیاق

رفسنجان زیبا

اهر زیبا

مردی که امام صادق علیه السلام برای همیشه با او قهر فرمود.

امام صادق علیه السلام فرمودند:«بدزبانی از بی ادبی است » و نیز «خداوند می‌فرماید که هرکس به دوست من (یعنی مومن) اهانت کند (چه با زبان و چه با رفتار) به جنگ با من برخاسته است.»( اصول کافی ج ص ۳۵۲)

                                                                ***

نقل شده که روزی یکی از یاران امام صادق علیه السلام در خدمت ایشان به جایی رهسپار بود. غلام آن مرد از آنها عقب افتاد٬ مرد او را صدا زد ولی غلام جواب نداد. بار دوم و سوم هم او را فرا خواند؛ اما باز از غلام پاسخی شنیده نشد. آن مرد به غلام دشنام داد و گفت: یابن الفاعلة٬ ای حرامزاده با تو هستم!.
امام صادق علیه السلام با شنیدن این ناسزا از راه رفتن باز ایستادند و فرمودند: چه گفتی؟
صحابی گفت: یابن رسول الله! چون پدر و مادرش مسلمان نبوده و از بلاد غیر اسلامی هستند، لذا این ناسزا را دادم و این نسبت حقی است که گفتم.
حضرت فرمودند: مرا با پدر و مادر او کاری نیست. چرا به او فحاشی می‌کنی؟ بعد فرمودند: دیگر حق نداری با من رفت و آمد کنی. (نقل کردند که امام تا زنده بودند٬آن صحابی را به حضور نپذیرفتند و با او رفت و آمد نکردند).

آن شب بارانی

انفاق امام صادق، علیه السّلام

شب بود و هوا بارانی و مرطوب. امام صادق، تنها و بی خبر از همه ی کسان خویش، از تاریکی شب و خلوت کوچه استفاده کرده، از خانه بیرون آمد و به طرف «ظله ی بنی ساعده» روانه شد. از قضا معلّی بن خنیس که از اصحاب و یاران نزدیک امام بود و ضمناً ناظر خرج منزل امام هم بود، متوجه بیرون شدن امام از خانه شد. پیش خود گفت امام را در این تاریکی تنها نگذارم. با چند قدم فاصله که فقط شبح امام را در آن تاریکی می دید، آهسته به دنبال امام روان شد.

همین طور که آهسته به دنبال امام می رفت، ناگهان متوجه شد مثل اینکه چیزی از دوش امام به زمین افتاد و روی زمین ریخت، و آهسته صدای امام را شنید که فرمود: «خدایا این را به ما برگردان.»

در این وقت معلی جلو رفت و سلام کرد. امام از صدای معلی او را شناخت و فرمود:

«تو معلی هستی؟»

– بلی، معلی هستم.

بعد از آنکه جواب امام را داد، دقت کرد ببیند که چه چیز بود که به زمین افتاد، دید مقداری نان در روی زمین ریخته است.

امام: «این ها را از روی زمین جمع کن و به من بده.»

معلی تدریجاً نان ها را از روی زمین جمع کرد و به دست امام داد. انبان بزرگی از نان بود که یک نفر به سختی می توانست آن را به دوش بکشد.

معلی: «اجازه بده این را من به دوش بگیرم.»

امام: «خیر، لازم نیست، خودم به این کار از تو سزاوارترم.»

امام نان ها را به دوش کشید و دو نفری راه افتادند تا به ظله ی بنی ساعده رسیدند.

آن جا مجمع فقرا و ضعفا بود. کسانی که از خود خانه و مأوایی نداشتند، در آنجا به سر می بردند. همه خواب بودند و یک نفر هم بیدار نبود. امام نان ها را، یکی یکی و دو تا دو تا، در زیر جامه ی فرد فرد گذاشت و احدی را فروگذار نکرد و عازم برگشتن شد.

معلی: «این ها که تو در این دل شب برایشان نان آوردی، شیعه اند و معتقد به امامت هستند؟»

– نه، اینها معتقد به امامت نیستند، اگر معتقد به امامت بودند نمک هم می آوردم. [1]

(نقل شده از کتاب داستان راستان شهید مطهری)